Τετάρτη 31 Μαρτίου 2021

1η Απριλίου Απελευθέρωση της Κύπρου. ΑΠΟΕΑ




 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ

 



Ο  Σ.Ε.Α.ΛΕΜΕΣΟΥ ΤΙΜΑ ΤΗ ΛΑΜΠΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ   ΤΗΣ 1ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955.

 

Η 1η Απριλίου 1955, που σηματοδότησε την περαιτέρω εθνική πορεία του κυπριακού ελληνισμού, δεν ήταν τυχαία ή συγκυριακή εκδήλωση. Ήταν η δυναμική διεκδίκηση του προαιώνιου απελευθερωτικού πόθου του Κυπριακού Ελληνισμού, όπως ο πόθος διακηρύχθηκε με το Δημοψήφισμα της l5ης Ιανουαρίου, l950, όταν το 97 % του λαού αξίωσε την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Ήταν η μαχητική αντίσταση της γενιάς του '55, στις επανειλημμένες αρνήσεις του κατακτητή για εθνική λύτρωση της νότιο-ανατολικότερης εσχατιάς της Ρωμιοσύνης. Ήταν μια ηρωική τετράχρονη εποποϊία, που μετουσίωσαν σε ιστορική πραγματικότητα οι Θυσίες, οι προσδοκίες, οι προσευχές κι οι απαιτήσεις των Κυπρίων , που έζησαν κι αγωνίστηκαν πριν, για να πυργώσουν με τα κορμιά τους τον απελευθερωτικό Θρίαμβο της ιδιαίτερης πατρίδας τους.

Ο εορτασμός της 1ης Απριλίου 1955 έρχεται ως φυσική συνέχεια των εορτασμών για τα 200 χρόνια από την Εθνική Παλιγγενεσία του 1821, που υπήρξε ο πιο τηλαυγής φάρος που καθοδήγησε τα βήματα και τις πράξεις των Κυπρίων Αγωνιστών της ΕΟΚΑ κι ολόκληρου του κυπριακού Ελληνισμού, που καθολικά συμμετείχε  στον μεγάλο ξεσηκωμό του ‘55.

Με την εμπνευσμένη καθοδήγηση του Εθνάρχη Μακαρίου του Γ΄ και με επικεφαλής του στρατιωτικού Αγώνα τον απόστρατο συνταγματάρχη Γεώργιο Γρίβα  Διγενή, τα αμούστακα έφηβα Ελληνόπουλα της Κύπρου κι οι νέοι του νησιού μας.,  δημιούργησαν  νέα ιστορικά ορόσημα με τα ολοκαυτώματα του Μαχαιρά και του Λιοπετριού, του Δικώμου και της Βάβλας.  Ο απειροπόλεμος κυπριακός λαός, εμπνευσμένος από την ηγεσία του, μπόρεσε να αναμετρηθεί νικηφόρα με μια πάνοπλη αυτοκρατορία και να διεξαγάγει έναν απαράμιλλο επικό αγώνα. 

66 χρόνια από την έναρξη του Αγώνα της ΕΟΚΑ και 62 από  το τέλος του, πέρα από τους πανηγυρισμούς και τα μνημόσυνα, ο Αγώνας της ΕΟΚΑ αφήνει σε μας τα δικά του μηνύματα. Μήνυμα ελπίδας ότι μικροί λαοί δεν είναι χαμένοι, αλλά με πολυεπίπεδους αγώνες μπορούν ν’ ανοίξουν ρωγμές ελευθερίας στους ογκόλιθους της κατοχής και των ξένων, στυγνών συμφερόντων.

Αφήνει το μήνυμα της ανάγκης για εθνική αυτογνωσία κι ότι οι άνθρωποι σ’ αυτό το νησί, στην Κύπρο την πολύπαθη,  θέλουν να ζουν και να δημιουργούν σαν ελεύθεροι άνθρωποι στη δική τους ελεύθερη πατρίδα.

Με σκλαβωμένο το βόρειο κομμάτι του νησιού μας, με την ανεξάρτητη Κύπρο να απειλείται από την ιμπεριαλιστική πολιτική της Άγκυρας, η πατρίδα πληγωμένη τιμά  τους αγωνιστές του Έπους της ΕΟΚΑ. Παίρνει απ’ αυτούς τη δύναμη και το κουράγιο, για να συνεχίσει το γολγοθά της ίσαμε την εθνική δικαίωση.

Η Κύπρος, με την αμέριστη συμπαράσταση της Ελλάδας και όλων των απανταχού Ελλήνων δεν θα πάψει, μέσα στο δαιδαλώδες γεωπολιτικό σκηνικό που αναπτύσσεται στην Ανατολική Μεσόγειο, να επιζητά τη δικαίωση των αγώνων των δικών της παλικαριών.

Ταυτόχρονα ο εορτασμός της Εθνικής μας Επετείου στέλλει τα δικά του ξεχωριστά  μηνύματα στη νεολαία της Κύπρου μας.  Το «Μολών Λαβέ» του Αυξεντίου, το «Ου περί χρημάτων τον Αγώνα ποιούμεθα αλλά περί Αρετής» του Μάτση, η εφηβική λεβεντιά του Ευαγόρα Παλληκαρίδη και το ψυχικό μεγαλείο των Αγωνιστών του Λιοπετριού, οι μαθητές και οι μαθήτριες που πρότασσαν τα στήθια τους στις πλαστικές και άλλοτε στις πραγματικές σφαίρες των αποικιοκρατών, η θυσία του μαθητή Πετράκη Γιάλλουρου στη μαχητική διαδήλωση των μαθητών του   Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου, η ιταμή δολοφονία του 7χρονου μαθητή Δημητράκη Δημητριάδη, που διαδήλωνε για την ελευθερία της μικρής του πατρίδας, πρέπει να γίνουν ο φάρος που θα καθοδηγεί τα καθημερινά  βήματα της νεολαίας μας, έτσι που να βαδίζει με τόλμη, αξιοπρέπεια και στοχοπροσήλωση στα Υψηλά Ιδανικά.

Ο Εορτασμός της Επετείου της 1ης Απριλίου 1955 είναι μια καλή ευκαιρία για εθνικό και ψυχικό αναβάπτισμα. Είναι η αφορμή ίσως για να ξαναβρούμε τον εαυτό μας σαν λαός και να οδηγηθούμε από την πυξίδα του Αγώνα στις πραγματικές αξίες της αγάπης για την πατρίδα και τη θρησκεία.

Αυτό ζητούν τα  παλικάρια του Αγώνα. Αυτό επιτάσσει η ίδια η ελληνική μας ιστορία. Αυτό είναι το χρέος όλων μας σήμερα. Όχι μόνο να διατηρήσουμε ζωντανή τη μνήμη μένοντας στατικοί, αλλά και να πυροδοτήσουμε την έμπνευση, την ελπίδα, την αισιοδοξία, την αυτοπεποίθηση, τη σύμπλευση, την ομοψυχία, τον επαναπροσδιορισμό της πορείας μας σε μια πατρίδα ημικατεχόμενη, πληγωμένη και αιμορραγούσα. Είναι μια ευκαιρία να στείλουμε το μήνυμα σ’ όλους εκείνους που μας λιθοβολούν και μας χλευάζουν, σ’ όλους εκείνους που ζητούν απ’ αυτό τον κόσμο της Κύπρου, τον κατατρεγμένο και προδομένο, την παράδοση και την υποταγή, πως δεν ξέρουν κατά πώς λέει και ο Ελύτης:

«Με τι πέτρες και τι σίδερο

Και τι φωτιά είμαστε καμωμένοι

Ενώ φαινόμαστε από σκέτο σύννεφο

Και μας λιθοβολούν και μας φωνάζουν

Αεροβάτες».

Οι Έφεδροι Αξιωματικοί της Κύπρου αντλούμε παράδειγμα φωτεινό, απαράμιλλα ηρωικό από τη θυσία του Έφεδρου Αξιωματικού Γρηγόρη Αυξεντίου, υπαρχηγού της ΕΟΚΑ, και στέλλουμε σε όλους το μήνυμα πως στεκόμαστε ακοίμητοι φρουροί, βράχοι αγέρωχοι, αταλάντευτοι αγωνιστές της Ελευθερίας του τόπου μας.

Ζήτω η Κύπρος!

Ζήτω η Θρυλική ΕΟΚΑ!

Ζήτω το Έθνος!\

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2021

25η Μαρτίου 1821: Δείτε σε βίντεο ολόκληρη τη στρατιωτική παρέλαση | 25/03/2021 | ΕΡΤ


 

Λιτή και με επισημότητα η εκδήλωση για τον εορτασμό της Εθνικής Επετείου στην Καρδίτσα (+Φώτο +Βίντεο)







Με την παρουσία επισήμων και εκπροσώπων φορέων πραγματοποιήθηκε σήμερα Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021 στο Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης η εκδήλωση για τον εορτασμό της Εθνικής Επετείου.

 

Μια χρονιά διαφορετική καθώς συμπληρώνονται 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση ωστόσο οι συνθήκες πανδημίας που επικρατούν λόγω του COVID-19 δεν επέτρεψαν στην περιοχή μας να πραγματοποιηθούν εκτεταμένες εκδηλώσεις ενώ και η καθιερωμένη παρέλαση (για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά) δεν πραγματοποιήθηκε.
















ΠΗΓΗ



ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ





 

Τρίτη 23 Μαρτίου 2021

200 Χρόνια από την Έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης


 

ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΓΕΕΘΑ - 200 Χρόνια από την Έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης




                           

1821-2021: 200 χρόνια από την Επανάσταση των Ελλήνων


                                              Σεραφείμ Μυλωνάς

       Φιλόλογος

        Έφεδρος αξιωματικός


     Η Ελληνική Επανάσταση υπήρξε σταθμός στην ιστορία του νεότερου Ελληνισμού, αφού οδήγησε  στη δημιουργία  ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, ενέπνευσε στις επόμενες γενεές των Ελλήνων διαδοχικές απελευθερωτικές εξεγέρσεις και τους εμψύχωσε  σε καιρούς δοκιμασίας. Υπήρξε όμως και κορυφαίο γεγονός για τη σύγχρονη ιστορία της Ευρώπης, αφού έφερε αλλαγές, ο αντίκτυπος των οποίων φτάνει ως τις μέρες μας. Τόση ήταν η δυναμική της, ώστε παρέσυρε τις κυβερνήσεις των Μεγάλων Δυνάμεων να ενδιαφερθούν για την τύχη της μικρής Ελλάδας, να συνεργαστούν και να υπογράψουν πρωτόκολλα και συνθήκες για την αίσια έκβαση του αγώνα των Ελλήνων, σε αντίθεση με τη μέχρι τότε πολιτική τους.

     Ο ξεσηκωμός των Ελλήνων άρχισε λίγο μετά την ήττα του Ναπολέοντα, όταν η Ευρώπη, θορυβημένη από πρόσφατα επαναστατικά κινήματα, ήταν αντίθετη σε κάθε είδους εξέγερση. Όμως, οι επαναστατημένοι Έλληνες κατόρθωσαν να πείσουν τις ευρωπαϊκές δυνάμεις της εποχής ότι ο αγώνας τους δεν είχε σχέση με ανατρεπτικά επαναστατικά κινήματα που απειλούσαν τα απολυταρχικά καθεστώτα των ισχυρών χωρών της Ευρώπης, αλλά ήταν ένα επαναστατικό κίνημα που αποσκοπούσε στην απελευθέρωση ενός έθνους. Ελλάδα δεν υπήρχε,  οι Έλληνες όμως δε δέχτηκαν ποτέ ότι θα είναι ένα υπόδουλο έθνος χωρίς πατρίδα και περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να απελευθερωθούν.

     Στην  οργάνωση και προετοιμασία του ξεσηκωμού των Ελλήνων πρωτοστάτησε η Φιλική Εταιρεία, μυστική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1814 στην Οδησσό της Ρωσίας από τρεις άσημους Έλληνες εμπόρους, οι οποίοι προσπάθησαν να κινητοποιήσουν τον απανταχού Ελληνισμό για τον επικείμενο αγώνα. Και όταν, την άνοιξη του 1821, έφθασε το πλήρωμα του χρόνου, ένας αγράμματος, φτωχός και κατατρεγμένος λαός τόλμησε να υψώσει το ανάστημά του ενάντια σε μια μεγάλη αυτοκρατορία. Γράφει χαρακτηριστικά ο Θ. Κολοκοτρώνης, ο ηγέτης και η ψυχή της Επανάστασης, για το παράτολμο εγχείρημα των Ελλήνων: «Ο κόσμος μάς έλεγε τρελούς. Ημείς, αν δεν είμεθα τρελοί, δεν εκάναμε την επανάσταση, διατί ηθέλαμε συλλογισθεί πρώτον διά πολεμοφόδια, καβαλλαρία μας, πυροβολικό μας, πυριτοθήκες μας, τα μαγαζιά μας, ηθέλαμε λογαριάσει τη δύναμη την εδική μας, την τούρκικη δύναμη. Τώρα όπου ενικήσαμε, όπου ετελειώσαμε με καλό τον πόλεμό μας, μακαριζόμεθα, επαινόμεθα. Αν δεν ευτυχούσαμε, ηθέλαμε τρώγει κατάρες, αναθέματα».

    Τα επόμενα δύο χρόνια οι Έλληνες, εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία των Οθωμανών να επικεντρωθούν στην επανάσταση λόγω των πολλαπλών ανοιχτών μετώπων που είχαν, νίκησαν τις στρατιές που έστειλε εναντίον τους ο σουλτάνος Μαχμούτ Β΄, γράφοντας σελίδες δόξας και ηρωισμού.  Όμως καμία επανάσταση δεν έχει αίσιο τέλος όταν οι αγωνιζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν οργανωμένο στρατό και υπέρτερες δυνάμεις. Το μόνο που μπορεί να επιτύχει είναι να παραμείνει ζωντανή. Αυτό πέτυχαν οι αγωνιστές του 1821. Μετά από μάχες, καταστροφές, δύο εμφυλίους πολέμους που αμαύρωσαν τον Αγώνα, αλλά και πολλές θυσίες, κατάφεραν να συντηρήσουν την επανάστασή τους επτά χρόνια, μέχρι που η αλαζονεία του κατακτητή και τα αλληλοσυγκρουόμενα ευρωπαϊκά συμφέροντα ανάγκασαν τις Μεγάλες Δυνάμεις να πάρουν θέση.

    Ωστόσο, το τέλος της Επανάστασης δε σήμανε και το τέλος των προβλημάτων. Η παρέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων λειτούργησε υπέρ των Ελλήνων, όμως ακόμα παρέμενε  αδιευκρίνιστη η ακριβής υπόσταση του νέου κράτους, δηλαδή αν θα είναι αυτόνομο ή ανεξάρτητο και ποια εδάφη θα περιλαμβάνει. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία απέρριπτε τη δημιουργία ελληνικού κράτους, κι αυτό προκάλεσε τη ναυμαχία του Ναυαρίνου (Οκτώβριος 1827) και τη συντριβή του τουρκικού στόλου από τις ενωμένες δυνάμεις της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας. Οι διαβουλεύσεις συνεχίστηκαν, μέχρι που οι τρεις Μεγάλες Δυνάμεις και η Οθωμανική Αυτοκρατορία υπέγραψαν το Πρωτόκολλο της Ανεξαρτησίας (Φεβρουάριος 1830), την πρώτη διπλωματική πράξη που αναγνώριζε την ύπαρξη ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.

     Και τότε ξεκίνησε ένας άλλος, μεγαλύτερος αγώνας για τους Έλληνες, ο αγώνας  να οργανώσουν την ελεύθερη πια πατρίδα τους συλλογικά και να παραμερίσουν τα προσωπικά τους πάθη. Γράφει χαρακτηριστικά ο στρατηγός Μακρυγιάννης στα Απομνημονεύματά του: «Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμε κι όλοι μαζί και να μην λέγει ούτε ο δυνατός ‟εγώ”, ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς ‟εγώ”; Όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει εγώ, όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λένε ‟εμείς”. Είμαστε εις το ‟εμείς” και όχι εις το ‟εγώ”. Και εις το εξής να μάθομεν γνώση, αν θέλομεν να φκιάσομεν χωριόν, να ζήσομεν όλοι μαζί.»  Θυσία σ’ αυτόν τον αγώνα έγινε και ο Κυβερνήτης Ι. Καποδίστριας, ο οποίος κλήθηκε από τους συμπατριώτες του  να βάλει τάξη στο απέραντο χάος της μετεπαναστατικής Ελλάδας. Ο θάνατός του από ελληνικά χέρια (Σεπτέμβριος 1831), αποτέλεσμα προσωπικών παθών και τοπικιστικών συμφερόντων, συγκλόνισε τους Έλληνες και οδήγησε στον ερχομό ενός ξένου βασιλιά και στην επιβολή της μισητής για τους αγωνιστές ξενοκρατίας, που ταλάνισε τον τόπο για πολλές δεκαετίες.

     Εφέτος συμπληρώνονται 200 χρόνια από τη στιγμή που οι Έλληνες αποφάσισαν να διεκδικήσουν την ελευθερία τους. Κι αν η απόκτηση της λευτεριάς ήθελε αγώνες και θυσίες, η διατήρησή της σίγουρα χρειάζεται λογική και σύνεση. Γι’ αυτό, η επέτειος των δύο αιώνων από την Ελληνική Επανάσταση  αποτελεί ιδανική ευκαιρία για αυτογνωσία σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Η πατρίδα, με το βλέμμα στο μέλλον, πρέπει να θυμάται για μια ακόμη φορά τα λόγια του Μακρυγιάννη: «… Πατρίς, να μακαρίζεις γενικώς όλους τους Έλληνες, ότι θυσιάστηκαν για σένα, να σ’ αναστήσουνε, να ξαναειπωθείς άλλη μία φορά ελεύθερη πατρίδα, που ήσουνα χαμένη και σβησμένη από τον κατάλογο των εθνών». Με σεβασμό, λοιπόν στο παρελθόν, οι Έλληνες πρέπει να σχεδιάσουμε το μέλλον μας σε έναν κόσμο διαφορετικό,  με τη σκέψη ότι δεν προδώσαμε το έργο των προγόνων, αλλά συνεχίζουμε σε άλλο επίπεδο τον αγώνα τους ως αντάξιοι συνεχιστές τους. Για τους αγωνιστές του 1821 το κύριο μέλημα ήταν η εθνική απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό, η εθνική ανεξαρτησία και η ελευθερία. Εμείς, σήμερα, ως ιστορικό έθνος, θα πρέπει να διδαχθούμε από τα κατορθώματα αλλά και τα λάθη των προγόνων μας και να συμβάλουμε ενωμένοι στην αντιμετώπιση  των εσωτερικών και των διεθνών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η χώρας μας, ώστε να βαδίσουμε με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα στους δρόμους της νέας εποχής.  


 

Ενδεικτική βιβλιογραφία

1. Θεοδωρόπουλος Τ., Τα πρώτα διακόσια χρόνια είναι δύσκολα, εκδόσεις Μεταίχμιο, 2020

2. Κακούρη Α., Η αρχή που δεν ολοκληρώθηκε, εκδόσεις Πατάκης, 2019.

3. Κολοκοτρώνη Θ., Απομνημονεύματα, εκδόσεις Βεργίνα, 1990.

4. Κρεμμυδάς Β., Η Eλληνική Eπανάσταση του 1821, εκδόσεις Gutenberg, 2016.

5. Μιχαηλίδης Ι., Βερέμης Θ., Κολιόπουλος Γ., 1821 Η δημιουργία ενός έθνους- κράτους, εκδόσεις Μεταίχμιο, 2018.

6. Στρατηγού Μακρυγιάννη, Απομνημονεύματα, εκδόσεις  Εστία, 2011.

7. Χολέβας Κ., Το 1821 σήμερα, εκδόσεις Αρχονταρίκι, 2020.


 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ - 200 Χρόνια από την Εθνική Επανάσταση του 1821


 

Κυριακή 21 Μαρτίου 2021

Ελληνική Επανάσταση του 1821.


                                                  ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

                                                          https://epanastasi1821.online/

Σάββατο 20 Μαρτίου 2021

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΡΔΙΤΣΙΩΤΗΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ



 Σίγουρα το αίσθημα της προσφοράς είναι έμφυτο σε πολλούς ανθρώπους. Κάποιοι από μας έχουν την ψυχική δύναμη να παλεύουν κάθε μέρα όχι μόνο για τα δικά τους προβλήματα όποια και να είναι αυτά, αλλά κυρίως για τα μικρά ή μεγάλα προβλήματα των συνανθρώπων τους. Αυτή η συμπεριφορά ενός τέτοιου ανθρώπου αποτέλεσε τη βάση της σκέψης μας για να του αποδώσουμε τον τίτλο του Καρδιτσιώτη της χρονιάς που πέρασε.

 Αναφερόμαστε στον Σταύρο Παπαγεωργίου, που από την θέση του στον τομέα της υγείας έκανε μια πραγματικά συγκλονιστική προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα. Άψογος στα καθήκοντα του, λογικό θα μου πείτε ήταν υποχρέωση του άλλωστε, σοβαρός, ακούραστος, και ειλικρινής. Αυτό όμως που κάνει τη διαφορά είναι το ανθρώπινο πρόσωπο του Σταύρου.

 Δίπλα σε όποιον συμπατριώτη μας είχε ανάγκη κάθε στιγμή και ώρα, έδειξε παραμερίζοντας τις προσωπικές του ανάγκες τι σημαίνει το ανθρώπινο πρόσωπο ενός πολιτικού. Ειδικά στον ευαίσθητο χώρο της υγείας ο Σταύρος ήταν εκεί όπου και όταν χρειάστηκε. Οι συμπατριώτες μας αισθανόταν διαρκώς πως ένας δικός τους άνθρωπος στεκόταν δίπλα τους πάντα. 

Και επειδή στις δύσκολες αυτές μέρες αυτό που χρειαζόμαστε είναι η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη, ο Σταύρος Παπαγεωργίου είναι αναμφίβολα ο Καρδιτσιώτης που ξεχώρισε για τη χρονιά που πέρασε. Η συμπεριφορά του ας γίνει παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας.

 


ΠΗΓΗ

Καρδίτσα Τώρα





Αυτός είναι ο  Σταύρος , βασικός κρίκος του διοικητικού συμβουλίου  που μας προσφέρει ακούραστα και ασταμάτητα την βοήθειά του.

Σταύρο το Δ/Σ σε ευχαριστεί .

Κυριακή 14 Μαρτίου 2021

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ


Με την ευκαιρία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ο σύνδεσμος εφέδρων αξιωματικών νομού Καρδίτσας ,σας εύχεται  από καρδιάς χρόνια πολλά και καλή Σαρακοστή , έτσι ώστε όλοι κατάλληλα  προετοιμασμένοι να εισέλθουμε στην Μ .Εβδομάδα ,των παθών του Κυρίου  και  Θεού μας και να εορτάσουμε το Άγιον Πάσχα.

 Ευχόμαστε  σε όλους   του εφέδρους αξιωματικούς υγεία και αγάπη στα σπίτια σας.





Τρίτη 9 Μαρτίου 2021

Λίγα λόγια για το Ύψωμα 731




 ΝΤΕΝΗΣΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Ν. ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ


 Αγαπητοί Αναγνώστες Οι πρόγονοί μας έλεγεαν «Συν Αθηνά και χείρα κίνει». Δε φτάνει να είναι κάποιος απλά τυχερός για να κάνει κάτι μεγάλο. Χρειάζεται προσπάθεια, κόπος, θυσίες, ιδρώτας και στερήσεις για να τα καταφέρει. Χρειάζεται ΑΡΙΣΤΕΙΑ. Ξημερώνοντας 9 Μαρτίου του 1941 στο ύψωμα 731 στην Βόρεια Ήπειρο, το Τάγμα που το υπερασπίστηκε δεν ήταν τυχαίο. Ήταν το 2ο Τάγμα, του 5ου Συντάγματος της 1ης Μεραρχίας.

Της Σιδηράς Μεραρχίας. Της Θεσσαλικής Μεραρχίας. Το 5ο Σύνταγμα αποτελούνταν από άνδρες των Νομών Καρδίτσας και Τρικάλων και είχε αξιοσημείωτη δράση σε όλους τους μεγάλους πολέμους. Πρώτο πάτησε την Ιερή γη της Σμύρνης το 1919 και τελευταίο αποχώρησε από την Ιωνική γη συντεταγμένα και με το κεφάλι ψηλά, πληρώνοντας το τίμημα της διχόνοιας που ταλανίζει αυτόν κατά τα άλλα Υπέροχο Ελληνικό Λαό.

Τον υπέρχο αυτό λαό του οποίου οι κονδυλοφόροι του χύνουν ποτάμια μελάνης για ότι μας υποβιβάζει ως Εθνος και στάζουν μία, δύο σταγόνες μελάνης για Αγνούς Ελληνες Πατριώτες, όπως ο έφεδρος Υποστράτηγος Ιάκωβος Τσούνης, που χάρησε στον Ελληνικό Στρατό, όλα τα εκατομμύριά του, όλη την περιουσία του. Αδάμαστη ψυχή ο Έλληνας.

Το κατάλαβαν και οι Ιταλοί που νόμιζαν ότι θα έκαναν περίπατο μέχρι την Αθήνα. Γρήγορα όμως από επιτιθέμενοι έγιναν αμυνόμενοι και όσο σκληρά και αν προσπάθησαν η Ελληνική ξιφολόγχη έφτασε 100 χιλιόμετρα μέσα στα Αλβανικά εδάφη ελευθερώνοντας για ακόμη μια φορά την πολύπαθη Βόρειο Ήπειρο. Κορυτσά, Λεσκοβίκι, Μοσχόπολη, Πόγραδετς, Πρεμετή, Άγιοι Σαράντα, Δέλβινιο, Αργυρόκαστρο, Δερβιτσάνη και Χιμάρα υποδέχθηκαν τον Ελληνικό Στρατό σαν Ελευθερωτή και όχι σαν Κατακτητή. Ο Μουσολίνι χρειαζόταν επιτέλους μια νίκη, πριν επέμβει ο Χίτλερ. Μήνες προετοίμαζε το σχέδιό του.

Μάζεψε την αφρόκρεμα του Στρατού του και παράταξε 30 Μεραρχίες πλήρους σύνθεσης, με ότι πιο σύγχρονο οπλικό σύστημα είχε. Για να είναι σίγουρος για την επιτυχία που τόσο λαχταρούσε παράταξε σε πλάτος 6 χιλιομέτρων μόνο, ένα ολόκληρο Σώμα Στρατού. Το VIII Σώμα Στρατού που το αποτελούσαν οι Μεραρχίες Κάλιαρι, Πούλια, Πινιερόλο, Μπάρι και 2 Τάγματα Μελανοχιτώνων.

 Η παραπάνω δύναμη πλαισιώνεται εκατέρωθεν από τις Μεραρχίες Σφορτσέσκα και Κυνηγοί των Άλπεων. Ως εφεδρεία οι Ιταλοί στο παραπάνω μέτωπο έχουν της Μεραρχίες Σιένα, Πιεμόντε και Λύκοι της Τοσκάνης. Το Ιταλικό σχέδιο είχε ως αντικειμενικό σκοπό να διανοίξει την κοιλάδα της Ντέσνιτσας ώστε να χωρίσει στα δύο τις Ελληνικές Δυνάμεις. Το ύψωμα 731 ήταν καρφί στο «μάτι» της Ιταλικής πολεμικής μηχανής.

 Όσο παρέμενε σε Ελληνικά χέρια κάθε προσπάθεια των Ιταλών ήταν καταδικασμένη. Το 2ο Τάγμα του 5ου Συντάγματος είχε το προηγούμενο μόλις βράδυ αντικαταστήσει ένα άλλο Τάγμα πάνω στο 731. Όλο το βράδυ οι Αξιωματικοί ενημερώνονταν και αυτοί με τη σειρά τους ενημέρωναν του Στρατιώτες τους για τα σχέδια μάχης που είχαν ετοιμαστεί για να αντιμετωπιστεί η επερχόμενη Ιταλική επίθεση.

 Το πρωί 6:30 αρχίζει ο χαλασμός. Κάθε δευτερόλεπτο πέφτουν 11 βλήματα πάνω στο ύψωμα. 100.000 συνολικά οβίδες πλήγωσαν τη γη. Εξαφάνισαν το δάσος που υπήρχε. Κόντυναν το ύψος του βουνού κατά 5 μέτρα. Κατέστρεψαν συρματοπλέγματα, χαρακώματα και οργανωμένες θέσεις μάχης.

 Το μόνο που δεν κατάφεραν ήταν να κάμψουν το Ηθικό και την Πίστη των Δυτικοθεσσαλών Στρατιωτών, οι οποίοι με αυταπάρνηση και ανδρεία έστησαν με τα κορμιά τους τείχος αδιαπέραστο. Κόλαση είναι η μόνη λέξη που έρχεται στο μυαλό κάθε ανθρώπου, καθώς βλέπει παντού διαμελισμένα πτώματα, καθώς μυρίζει καμένη σάρκα και μπαρούτι, καθώς ακούει ουρλιαχτά και εκρήξεις.

Όμως η διαταγή της Μεραρχίας είναι σαφής: «Επί των κατεχομένων θέσεων το τάγμα να αμυνθεί μέχρι εσχάτων». Ο επικεφαλής Ταγματάρχης, ο οποίος γνωρίζει καλά τους Στρατιώτες του, ανθρώπους καθημερινούς, εργάτες, καθηγητές, αγρότες και μηχανικούς. Ανθρώπους με πιστεύω και ιδανικά.

Ανθρώπους που ξέρουν γιατί κρατάνε το ντουφέκι, γιατί πατάνε τη σκανδάλη, δίνει την απάντηση που τους εκφράζει όλους μαζί «οτιδήποτε και αν συμβεί δεν θα εγκαταλείψω το 731 και έχω την πεποίθηση ότι δεν θα περάσουν οι Ιταλοί» και έτσι έγινε. 18 λυσσαλέες επιθέσεις, μετά από τρομερή προπαρασκευή πυροβολικού έκαναν οι Ιταλοί την πρώτη εβδομάδα.


Όλες έσπασαν πάνω στη λόγχη του Έλληνα Στρατιώτη. Όλες έσπασαν σε έναν απίστευτο σε ένταση και σημασία αγώνα των Ελλήνων Στρατιωτών γραμμένο με ατελείωτο αίμα και απίστευτη τόλμη. Οι μόνοι που ανέβηκαν στο 731 Ιταλοί ήταν οι αιχμάλωτοι.

 Η τιτανομαχία του Υψώματος 731 ήταν μοναδική από πολλές απόψεις. Υπήρξε μοναδικό φαινόμενο Ηρωισμού και αυταπάρνησης του Έλληνα Στρατιώτη. Δίκαια το είπαν οι Θερμοπύλες που δεν έπεσαν. Δίκαια οι Στρατιώτες μας το ονόμασαν Γολγοθά.

Δίκαια χαράχθηκε στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Δίκαια οι Ιταλοί το ονόμασαν «Ιερή γη» για να τιμήσουν τους «12.000» που χάθηκαν μπροστά του. Δίκαια βάση Προεδρικού διατάγματος τιμάται σε Καρδίτσα και Τρίκαλα. Άδικα υπάρχει όμως μνημείο μόνο στα Τρίκαλα. Βέβαια, έχουν γίνει οι πρώτες ενέργειες και στην πόλη μας για αντiστοιχο μνημείο.

 Κύριε Αντιπεριφερειάρχη, Κύριε Δήμαρχε, οι συμπολίτες μας δε θυσιάστηκαν για ένα μνημείο 50.000 ή 100.000 ευρώ. Θυσιάστηκαν γιατί γνώριζαν ότι μια χώρα χωρίς σύνορα δεν είναι «χώρα» είναι χώρος. - Θυσιάστηκαν γιατί γνώριζαν ότι ένας λαός δίχως εθνική συνείδηση δεν είναι «λαός» είναι πληθυσμός.

Θυσιάστηκαν απλά για τα ιδανικά τους, γι’ αυτό σας παροτρύνω επισπεύσετε το μνημείο που τους οφείλουμε. Κύριοι της Επιτροπής, ονομασίας οδών της πόλης μας δεν υπάρχουν μόνο Ηρωες του Πολυτεχνείου. Υπάρχουν και 371 νεκροί γνωστοί Ήρωες του Υψώματος 731.

Αθάνατοι Ηρωες του Υψώματος 731 Σας τιμούμε και σας ευχαριστούμε γι’ αυτά του πράξατε.

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2021

Ευχές προς το Διοικητή 1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ Αντιστράτηγο Πέτρο Δεμέστιχα.


 Το διοικητικό συμβούλιο του συνδέσμου εφέδρων αξιωματικών νομού Καρδίτσας σας εύχεται ολόψυχα καλή επιτυχία στα νέα καθήκοντα  που αναλάβατε  στη διοίκηση της 1ης  στρατιάς .

 

 ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ








ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ

ΝΟΜΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

ΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

 

Ηλ. ταχυδρομείο : seankarditsas@yahoo.gr

Διεύθυνση : Γρηγορίου Λαμπράκη 7 Καρδίτσα Τ.Κ. 43100

τηλ.24410 20508

 

Καρδίτσα 03/03/2021                                                                         Αριθμ. Πρωτ. 7

Προς: το διοικητή της 1ης  στρατιάς Αντιστράτηγο Πέτρο Δεμέστιχα.

 

             Θέμα : Ευχές προς το  Διοικητή 1ης στρατιάς Αντιστράτηγο Πέτρο Δεμέστιχα.

 

 Το διοικητικό συμβούλιο του συνδέσμου εφέδρων αξιωματικών νομού Καρδίτσας σας εύχεται ολόψυχα καλή επιτυχία και καλή δύναμη στα νέα καθήκοντα  που αναλάβατε  στη διοίκηση της 1ης  στρατιάς .

 

Για το Δ.Σ

Ο Πρόεδρος                                               O γραμματέας

Ντενησιώτης Ιωάννης                             Παγουρτζης Δημοσθένης