Αφιέρωμα στα 90 Χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης

Συνεδρίασε το Δ.Σ. του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Νομού Καρδίτσας

Συνεδρίασε χθες το Δ.Σ. του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Νομού (Σ.Ε.Α.Ν.) Καρδίτσας στα γραφεία του και έγινε απολογισμός του μέχρι τώρα έργου το οποίο κρίθηκε ικανοποιητικό.

Στη συνέχεια, η συζήτηση συνεχίστηκε για τις επόμενες κινήσεις – ενέργειες. Οι προτάσεις ήταν πολλές και άκρως ενδιαφέρουσες.

Η πρώτη ενέργεια είναι να τιμηθεί ο Άγιος Νικήτας την 15η Σεπτεμβρίου στην ονομαστική του εορτή μιας και είναι επίσημα ο προστάτης των Εφέδρων Αξιωματικών, με απόφαση της Α.Π.Ο.Ε.Α.

Όλοι οι έφεδροι και οι φίλοι του Σ.Ε.Α.Ν. Καρδίτσας μπορούν να ενημερώνονται για τα νέα του Συνδέσμου, για την επικαιρότητα καθώς και για τις δραστηριότητες  από το blog (sean karditsas).

Επίσης, για πληροφορίες, συνδρομές ή ό,τι άλλο χρειάζονται, τα γραφεία του Σ.Ε.Α.Ν. Καρδίτσας βρίσκονται  επί της οδού Γρηγορίου Λαμπράκη 7, στην  Καρδίτσα.

Καλό χειμώνα σε όλους.

      Ο Πρόεδρος                     Ο Γραμματέας                      Ο Ταμίας
Ιωάννης Ντενησιώτης       Δημοσθένης Παγουρτζής        Ιωάννης Παπαδάκης

                                                                             

Κινηματογραφικό συνεργείο του ΕΛΑΣ 1943 1945 - Ολα τα φιλμ

Την Κυριακή εξόρμηση εκεί ψηλά στο Βίτσι και στον Γράμμο

Την Κυριακή 1 Σεπτεβρίου στις 10.30 πμ θα τελεστεί ο επίσημος εορτασμός στις κορυφές του Βίτσι και του Γράμμου από τις Ενώσεις Αποστράτων και τα Σωματεία των πολεμιστών του Εθνικού Στρατού και των πραγματικών Εθνικών Αντιστασιακών Οργανώσεων. Επίκεντρο των φετινών εορτασμών το Βίτσι... Για την μετάβαση σας στα σημεία αναμένετε έγκαιρη ενημέρωση από τον "ΣΤΟΧΟ" φυσικά...

http://www.stoxos.gr/2013/08/1_4884.html

                                          ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΣΤΟ ΒΙΤΣΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΓΡΑΜΜΟ 

Νέα τουρκική πρόκληση στο Αιγαίο

Δύο τουρκικά ελικόπτερα εισήλθαν σήμερα στο FIR Αθηνών και πραγματοποίησαν δύο παραβάσεις και δύο παραβιάσεις στις περιοχές βορείου και κεντρικού Αιγαίου, αναφέρει ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ.

Όλα τα αεροσκάφη αναγνωρίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κατά πάγια πρακτική, προσθέτει το ίδιο κείμενο.

ΠΗΓΗ: http://www.enikos.gr/society/169375,Nea_toyrkikh_proklhsh_sto_Aigaio.html 

Έκτακτη σύσκεψη στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας για τη Συρία

Την Παρασκευή 30 Αυγούστου στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη με θέμα τους τρόπους αντιμετώπισης ενδεχομένων καταστάσεων που θα επηρεάσουν τη Χώρα μας, σε περίπτωση επιδείνωσης της κρίσης στη Συρία.

Στην σύσκεψη θα συμμετέχουν οι Γενικοί Γραμματείς των Υπουργείων Εξωτερικών, Εσωτερικών, Προστασίας του Πολίτη, Υγείας, Ναυτιλίας, οι Αρχηγοί ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ, ΓΕΝ, ΓΕΑ, Ελληνικής Αστυνομίας, Λιμενικού Σώματος, Πυροσβεστικού Σώματος και ο Διοικητής της ΕΥΠ.

ΠΗΓΗ   Real.gr

Σύγκριση Βάσεων Σχολών ΕΔ - ΣΑ, 10% - 90%, 2013 - 2012

scribd αρχειο

πατήστε για να ανοίξει το αρχείο  στο scribd

ΥΠΕΘΑ: Κανένα αίτημα για χρήση των στρατιωτικών βάσεων

«Ουδέποτε υπεβλήθη στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας αίτημα εκ μέρους της Ουάσιγκτον, επίσημα ή ανεπίσημα, για την παροχή ελληνικής συνδρομής», δήλωσε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο επίσημη πηγή του ΥΠΕΘΑ, σχολιάζοντας δημοσίευμα του ηλεκτρονικού τύπου.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Ουάσιγκτον ζήτησε και επισήμως την ελληνική συνδρομή, με διευκολύνσεις για διέλευση πολεμικών αεροσκαφών και πλοίων και χρήση των στρατιωτικών βάσεων της χώρας...

κυρίως της Σούδας και της Καλαμάτας, στο πλαίσιο των σχεδιασμών για ενδεχόμενη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία.

ΠΗΓΗ: http://www.enikos.gr/politics/168998,YPE8A:_Kanena_aithma_gia_xrhsh_twn_strat.html 

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΕΑΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

ΚΑΠΟΝΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

ΕΦΕΔΡΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΕΦΕΔΡΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

                                                           Δ/Σ ΣΕΑΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΥΠΟΥ :  ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ  ΔΙΟΝΥΣΗΣ

Η ΤΑΒΕΡΝΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΕΑΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Συνεδριάζει αύριο 27/08/2013 ώρα 08:15 μ.μ. το διοικητικό συμβούλιο του ΣΕΑΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ με θέμα τη λειτουργία του συνδέσμου μας .



       ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ   ΌΣΟΙ ΈΦΕΔΡΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΊ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ  ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΕΘΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ. ( Τα γραφεία μας βρίσκονται στην  οδό Γρηγορίου Λαμπράκη 7 Καρδίτσα  στον πρώτο όροφο)

ΔΟΚΙΜΟΙ ΕΦΕΔΡΟΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ

Για την κάλυψη των αναγκών σε στελέχη τόσο στην ειρήνη όσο και στον πόλεμο καθιερώθηκε ο θεσμός του Δόκιμου Έφεδρου Αξιωματικού (ΔΕΑ). Οι ΔΕΑ λόγω του ποσοστού που κατέχουν στο συνολικό αριθμό των στελεχών του Στρατού, επηρεάζουν σημαντικά τη δομή και τη λειτουργικότητα των Μονάδων. Ο αριθμός που επιλέγεται και ο τροπος χρησιμοποίησής τους έχουν άμεση σχέση με τη μαχητική ικανότητα και ετοιμότητα των Μονάδων. Οι Έφεδροι Αξιωματικοί σήμερα, ως μικροί ηγήτορες, στο ανάλογο επίπεδο διοικήσεως, πρέπει να έχουν προσόντα ανάλογα με αυτά των Μονίμων Αξιωματικών. Για το λόγο αυτό, καλούνται οι καταλληλότεροι τόσο σε επίπεδο μόρφωσης, σε ψυχική και σωματική υγεία, όσο και σε χαρακτήρα και ήθος.

Περισσοτερα σε μορφή pdf

  ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ

Επίσκεψη Διοικητή Διοίκησης Αεροπορικής Υποστήριξης στα Κλιμάκια Αεροσκαφών Αεροπυρόσβεσης και Α/Ν Ελικοπτέρου της 111 Πτέρυγας Μάχης, Αεροπορική Βάση Νέας Αγχιάλου

Την Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013, ο Διοικητής της Διοίκησης Αεροπορικής Υποστήριξης (ΔΑΥ), Υποπτέραρχος (Ι) Βασίλειος Βρεττός, επισκέφθηκε το Κλιμάκιο Αεροπυρόσβεσης αεροσκαφών (Α/Φ) CL-215 καθώς και το Κλιμάκιο Αεροναυαγοσωστικού (Α/Ν) ελικοπτέρου (Ε/Π) ΑΒ-205, τα οποία εδρεύουν στην 111 Πτέρυγα Μάχης (111ΠΜ).

Τον κ. Δ/ΔΑΥ υποδέχθηκαν, ο Διοικητής της 111ΠΜ, Σμήναρχος (Ι) Γεώργιος Φασούλας...

και ο Διοικητής του Κλιμακίου Αεροπυρόσβεσης, Επισμηναγός (Ι) Δημήτριος Χρυσικός. 

Ο κ. Δ/ΔΑΥ είχε την ευκαιρία να συζητήσει με τα πληρώματα των Πυροσβεστικών Α/Φ και του Ε/Π Έρευνας - Διάσωσης για την κρισιμότητα της αποστολής τους και να τους δώσει κατευθυντήριες οδηγίες σε θέματα Ασφάλειας Πτήσεων και Εδάφους

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, πραγματοποιήθηκε αποστολή αεροπυρόσβεσης στην περιοχή της Ασπροβάλτας του Νομού Θεσσαλονίκης, στην οποία συμμετείχε ο κ. Δ/ΔΑΥ διαπιστώνοντας την υψηλή ετοιμότητα και τον επαγγελματισμό των ιπταμένων πληρωμάτων και του προσωπικού εδάφους.

 ΠΗΓΗ: http://www.haf.gr/el/news.asp?id=7950

Με σχετικό νόμο απαγορεύεται η ανάρτηση της Ελληνικής Σημαίας στις οικίες μας.

 

Πιο συγκεκριμένα με τον νόμο 851/1978 Αρ.2 παρ. 2α  η Εθνική Σημαία δύναται να επαίρεται:

Κατά την διάρκεια Εθνικού ή Δημοσίου Πένθους υπό ιδιωτών εις οικείας, καταστήματα, γραφεία, επιχειρήσεις και λοιπούς χώρους ασκήσεως επαγγέλματος, κατόπιν αποφάσεως του Υπουργού των Εσωτερικών.

Στην παράγραφο ένα του ιδίου άρθρου αναφέρει " ότι βάση νόμου η Σημαία παραμένει καθ' εκάστην ογδόης πρωινής μέχρι της δύσεως του ηλίου σε κυβερνητικά κτήρια, δημόσιες υπηρεσίες, εκπαιδευτήρια και μονάδες στρατού."

Το άρθρο 3 τέλος αναφέρει για το «υποχρεωτικό της ανάρτησης της Ελληνικής Σημαίας σε δημόσια ή μη κτήρια κατά τας δημόσιας εορτάς και κατά τας επισήμους τελετάς.»

Βέβαια υπάρχουν και οι ποινικές κυρώσεις για τους παραβάτες οι οποίες είναι, κράτηση μέχρι δύο μηνών, ή προστίμου ή και τα δύο προηγούμενα. 

ΠΗΓΗ :ΣΕΑΝ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

Βίος Αγίου Κοσμά του Αιτωλού Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός εορτάζει στις 24 Αυγούστου

Καταγωγή, και εγκύκλια μόρφωση
Στο χωριό Μέγα Δένδρο της Αιτωλίας γεννήθηκε ένα παιδί πού επρόκειτο να αναδειχθεί ο φωτιστής του Γένους των Ελλήνων. Ήταν το έτος 1714 όταν οι καταγόμενοι από τα
Γραμμενοχώρια της Ηπείρου και εγκαταστημένοι στο Απόκουρο γονείς του έφεραν στον κόσμο τον Κώνστα (Κωνσταντίνο) Δημητρίου η Ανυφαντή. Όταν έγινε 10 χρονών,
ένιωσε ζωηρή την επιθυμία να μάθει γράμματα. Έτσι οι απλοί αλλά ευσεβείς γονείς του τον έστειλαν στη Σιγδίτσα της Παρνασσίδος, όπου ο ιεροδιάκονος Γεράσιμος Λίτσικας
δίδασκε τα στοιχειώδη ελληνικά γράμματα και μαθήματα. Στη συνέχεια, εργαζόμενος άλλοτε ως δάσκαλος, ενίοτε καταγινόμενος με αγροτικές ασχολίες πληροφορήθηκε ότι στο
Άγιον Όρος, τον Άθω, είχε ιδρυθεί η «Αθωνιάδα Σχολή».

Στο Άγιον Όρος
Φλεγόμενος από ζήλο για ευρύτερη παιδεία και την επιθυμία να φανεί χρήσιμος στο «δοῦλον Γένος», αποφάσισε να αφήσει πατρίδα, οικείους και ασχολίες και να μεταβεί στο
Άγιον Όρος, προκειμένου να φοιτήσει στη νέα Σχολή. Το έτος 1759 εκάρη μοναχός στην αθωνική Ιερά Μονή Φιλοθέου, έλαβε το όνομα Κοσμάς και ζούσε σύμφωνα με τους
μοναχικούς κανόνες νηστεύοντας, προσευχόμενος, μελετώντας. Ντυμένος με απλό ράσο, δεν είχε δεύτερο, όπως έλεγε ο ίδιος: «Δέν ἔχω μήτε ἄλλο ράσο ἀπό αὐτό πού φορῶ».
Έτρωγε τόσο, όσο ήταν απαραίτητο για να κρατιέται στη ζωή. Έλεγε αργότερα: «Τά ἑκατό δράμια ψωμί εἶναι ἀπαραίτητα... καί εὐλογημένα. Ὅταν ὅμως τρώγω ἑκατόν δέκα, εἶναι
περιττά καί πονηρά τά δέκα». Λίγους μήνες αργότερα χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος. Ήταν ήδη 45 ετών, μορφωμένος, ώριμος, γεμάτος από αγάπη προς τον Θεό
και έτοιμος να προσφέρει συστηματικά και ολοκληρωτικά τον εαυτό του στην υπηρεσία του σκλαβωμένου Γένους.

«Στα μικρά χωριά και τον πλατύ κάμπο»
Ο άγιος Κοσμάς, από το έτος 1760 ως τον μαρτυρικό θάνατο του το 1779, πραγματοποίησε τέσσερις (ορισμένοι μελετητές τις αριθμούν σε τρεις) περιοδείες, οργώνοντας
κυριολεκτικά ολόκληρη την ηπειρώτικη Ελλάδα, τις Κυκλάδες, τα Επτάνησα, τα Δωδεκάνησα, τις Σποράδες και τη Βόρειο Ήπειρο.
Η α΄ περιοδεία του (1760-63) περιέλαβε τη Θράκη, τη Μακεδονία, τη Θεσσαλία, την Αιτωλοακαρνανία, τον Βάλτο, τα Άγραφα και την Ήπειρο. Στο τέλος της περιοδείας αυτής
πήγε εκ νέου στην Κωνσταντινούπολη για να ενημερώσει τον πατριάρχη Ιωαννίκιο τον Γ΄ (1761-63) για τα αποτελέσματα του έργου του και να ζητήσει και πάλι την ευλογία και
άδειά του προς συνέχιση της αποστολής του.
Η β΄ περιοδεία κράτησε 11 χρόνια (1763-74) και κατ’ αυτήν πλην της Θράκης, της Μακεδονίας, της Αιτωλοακαρνανίας, της Θεσσαλίας και της Ηπείρου, πήγε στο Άγιον Όρος και
τις Σποράδες, από δε το Γαλαξίδι επέστρεψε και πάλι στην Κωνσταντινούπολη. Με νέα ευλογία και άδεια του πατριάρχη Σωφρονίου Β΄ (1774-80) ξεκίνησε.
Η γ΄ περιοδεία (1774-77) πού περιέλαβε τα Δωδεκάνησα, τις Κυκλάδες, το Άγιον Όρος, τη Χαλκιδική, τις πόλεις Βέροια, Καστοριά, Κορυτσά, Μοσχόπολη, Δέλβινο, Αργυρόκαστρο,
Τεπελένι, Ιωάννινα, Μέτσοβο, Γρεβενά, Σέρβια, Δεσκάτη, Ελασσόνα, Τρίκαλα, Άρτα, Πρέβεζα, τα νησιά Λευκάδα, Κεφαλονιά, Ζάκυνθο και Κέρκυρα, απ’ όπου πέρασε απέναντι,
στους Άγιους Σαράντα.
Από τους Άγιους Σαράντα ξεκίνησε την δ΄ περιοδεία του (1777-79), με επίκεντρο της αποστολικής δράσεως του την Ήπειρο, και κυρίως τη Βόρειο, η οποία κατεξοχήν κινδύνευε
να αφελληνισθεί εξαιτίας των βίαιων εξισλαμισμών. Επισκέφθηκε όμως στη διάρκειά της και τις περιοχές Μοναστηρίου, Καστοριάς, Γρεβενών, Θεσσαλονίκης, Θεσσαλίας.



Διδάχοι και φωτιστής του λαού
Όπως επισημαίνει ο μελετητής του βίου και των Διδαχών του Δρ. Ιω. Β. Μενούνος, ο άγιος Κοσμάς «...φρόντιζε συνήθως μέ τρεῖς διαδοχικές διδαχές, στόν ἴδιο τόπο, νά μεταδίδει
στούς ἀκροατές τοῦ τίς βασικές γνώσεις ποῦ ἔπρεπε νά γνωρίζουν ὡς χριστιανοί». Και ποιές ήταν αυτές; «...Στήν πρώτη διδαχή ...ἄρχιζε ἀπό τήν Δημιουργία, ἀπό τόν Θεό, τῶν
ἀγγέλων καί τοῦ ὑλικοῦ κόσμου, προχωροῦσε στούς πρωτοπλάστους..., τήν πτώση καί τήν ἔξωσή τους ἀπό τόν Παράδεισο, τήν τιμωρία τούς δηλαδή τόσο ἐδῶ στή γῆ, ὅσο καί
μετά τόν θάνατό τους, στόν ἄλλο κόσμο».
Στη δεύτερη διδαχή «διηγόταν τή γέννηση καί τή ζωή τῆς Παναγίας, τή γέννηση καί τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, τό βράδυ τῆς Μεγάλης Πέμπτης μέ τό Μυστικό Δεῖπνο, τήν προδοσία τοῦ
Ἰούδα καί τήν αὐτοκτονία του», ενώ στην τρίτη διδαχή «θέμα του ήταν η Ανάσταση του Χριστού, το έργο των Αποστόλων και η εξάπλωση της χριστιανικής πίστεως με κατάληξη
τη Δευτέρα Παρουσία, μετά την οποία οι αμαρτωλοί τιμωρούνται στην Κόλαση και οι δίκαιοι αμείβονται στον Παράδεισο».
Το επί 20ετία περίπου αποστολικό έργο του μεγάλου Διδάχου είχε τεράστια ευεργετική επίδραση στην ψυχή του ελληνικού λαού. Άνθρωποι παραδομένοι ως τότε στα πάθη, τις
κλοπές, τους φόνους, τις αρπαγές, την ανηθικότητα, την αδιαφορία περί την πίστη, όταν άκουγαν τις διδαχές του άγιου άλλαζαν τρόπο ζωής.

Ιδρυτής σχολείων και υπέρμαχος της ελληνικής γλώσσας
Ως μόνο λύση για να βγει το Γένος των Ελλήνων από την απελπιστική αυτή κατάσταση έβλεπε την ίδρυση σχολείων. Με την λειτουργία σχολείων, την καλλιέργεια της ελληνικής
γλώσσας και την τόνωση της ορθοδόξου Πίστεως πέτυχε την αναχαίτιση των εξισλαμισμών πού είχαν προσλάβει δραματικές διαστάσεις σε ορισμένες περιοχές του ελλαδικού
χώρου. Το αποτέλεσμα των προσπαθειών του μας αφήνει κατάπληκτους. Μες στα 20 χρόνια της αποστολικής του δράσεως πέτυχε την ίδρυση και λειτουργία τόσων σχολείων,
πού «κανένας ποτέ δέν μπόρεσε, ἔστω καί κατέχοντας ἐξουσία ὅσα αὐτός, μέ τόσο ἀνύπαρκτα μάλιστα μέσα». Λίγο πριν από τον μαρτυρικό του θάνατο, έγραφε στον αδελφό του
Χρύσανθο: «ἕως τριάκοντα ἐπαρχίας περιῆλθον, δέκα σχολεῖα ἑλληνικά ἐποίησα, διακόσια διά κοινά γράμματα...» (στά ὁποῖα διδάσκονταν σχετικῶς μέσα καί ἀνώτερα ἡ στοιχειώδη
μαθήματα ἀντιστοίχως).

Κοινωνικός εργάτης. Στύλος Ορθοδοξίας και ελληνικότητας
Επαινεί την τίμια εργασία, θεωρώντας την ως ευλογία για την απόκτηση των απαραίτητων προς το ζην. Συνιστά: «Νά βγάζετε τό ψωμί σας μέ τόν ἱδρώτα σας, διότι εἶναι
εὐλογημένο καί, ἄν θέλης, δῶσε κομμάτι ἀπό ἐκεῖνο τό ψωμί τοῦ πτωχοῦ• μέ ἐκεῖνο ἀγοράζεις τόν Παράδεισον» (Διδαχή Α΄). Καταδικάζει όμως τις αδικίες και την τοκογλυφία
(οζούρες άσπρων): «Νά κλαίετε καί νά θρηνῆτε ὅσοι ζῆτε μέ ἀδικίες καί μέ ἁρπαγές, μέ καμάτες καί μέ ὀζοῦρες ἄσπρων, διότι αὐτά ἀφωρισμένα εἶναι» (Διδαχή Α΄) και σε
περίπτωση πού από αυτά δοθεί ελεημοσύνη, «τίποτε δέν ὠφελοῦν, ὅτι φωτιά εἶναι καί σᾶς καίουν». Άλλοτε έλεγε: «Ἕνα ἄσπρο (νόμισμα) ἄδικο νά βάλης μέσα εἰς ἑκατό πουγγιά,
ὅλα τά μαγαρίζει. Ὁμοίως πάλιν νά πάρης ἕνα πρόβατο κλεμμένο νά τό βάλης μέσα εἰς ἑκατό ἡ χίλια πρόβατα, ὅλα τά τρώγει ἐκεῖνο τό κλεμμένο» (Διδαχή Γ΄). Γι’ αυτό και
προτρέπει: «Ὅσοι ἀδικήσαμε νά δίνωμε τά ἄδικα ὀπίσω».

Συμβούλευε να πάψουν τις ληστείες, πού την εποχή εκείνη διαπράττονταν ιδίως στις ορεινές περιοχές. Συνιστούσε στους χριστιανούς να αποφεύγουν τα δικαστήρια των Αγαρηνών
και κάθε μορφής μαγείες, εξορκισμούς και εμποδέματα, ότι «φωτιά βάνετε εἰς τά ὀσπίτια σας». Ιδιαίτερα μερίμνησε, με λόγια και έργα, για την προστασία των φτωχών, ορφανών,
εγκαταλειμμένων, άρρωστων και παραστρατημένων παιδιών. Και για να πετύχει στο σκοπό του, παρακινεί πλούσιους και φτωχούς να φροντίζουν αυτά τα παιδιά όπως το δικό τους,
λέγοντας: «Ἄν θέλης νά ζήση τό παιδί σου, ἐγώ νά σέ εἰπῶ πῶς νά κάμης. Νά κάμης τοῦ παιδιοῦ σου ἕνα φόρεμα κι ἄλλο ἕνα ἐκείνου τοῦ φτωχοῦ• καί διά τό χατήρι ἐκείνου τοῦ
φτωχοῦ παιδιοῦ, χαρίζει ὁ Θεός τήν ζωήν τοῦ παιδιοῦ σου. Καί νά ἀγαπᾶς τά φτωχά τά παιδιά καλύτερα ἀπό τά ἐδικά σου...»

Από την άλλη, τονίζει και άλλα βασικά σημεία στο κήρυγμά του, με κοινωνικές προεκτάσεις. Καταδικάζει τον εγωισμό και επαινεί την ταπεινοφροσύνη. Χαρακτηρίζει την
υπερηφάνεια «πρώτη θυγατέρα του διαβόλου, στράτα οπού μας πηγαίνει εις την κόλασιν », ενώ την ταπείνωση «ὅπου εἶναι ἀγγελική, στράτα ὁπού μᾶς πηγαίνει εἰς τόν
παράδεισον» (Διδαχή Α΄). Συνιστά τον αλληλοσεβασμό, την αναγνώριση των κοινωνικών ρόλων, την απόδοση τιμής και σεβασμού στους γεροντότερους, την αγάπη μεταξύ των
συζύγων κ.λπ.
Με όλα αυτά, κι ακόμα περισσότερα, αναδείχθηκε σε κείνους τους δύσκολους καιρούς, στύλος της Ορθοδοξίας και της ελληνικότητας. Η επωδός του «ψυχή καί Χριστός σᾶς
χρειάζονται» αποτελούσε τη συνισταμένη του ιεραποστολικού του έργου. Στήριζε τις ψυχές των χριστιανών, ποδηγετούσε και ενίσχυε τον πατριωτισμό τους, προετοίμαζε «το
ποθούμενον». Υπήρξε κήρυκας της ισότητας, της αδελφότητας και της δικαιοσύνης λίγα χρόνια πριν οι τρεις αυτές έννοιες αποτελέσουν το σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης
(τού 1789).



Τουρκαλβανοί, Εβραίοι και χριστιανοί τον οδηγούν στο μαρτυρικό τέλος
Όμως η 20ετής δράση του άγιου Κοσμά δεν δημιούργησε μόνο θαυμαστές και φίλους. Γέννησε και εχθρούς πού δεν έβλεπαν με καλό μάτι την απήχηση πού είχε ο λόγος και τα 
έργα του στο λαό. Έγραφε ο ίδιος στον αδελφό του Χρύσανθο, στις 2 Μαρτίου του 1779: «Δέκα χιλιάδες χριστιανοί μέ ἀγαπῶσι καί ἕνας μέ μισεῖ. Χίλιοι Τοῦρκοι μέ ἀγαπῶσι καί 
ἕνας ὄχι τόσον. Χιλιάδες Ἑβραῖοι θέλουν τόν θάνατόν μου καί ἕνας ὄχι». Γιατί αυτό;
Οι Έλληνες τον αγαπούσαν, αλλά υπήρχαν και ελάχιστοι ανάμεσά τους, κοτζαμπάσηδες και ανώτεροι κληρικοί, πού θίγονταν επειδή ο άγιος στηλίτευε την προκλητική τους ζωή. 
Οι λίγοι Τούρκοι και Αλβανοί, για τον ίδιο λόγο, επειδή έλεγχε την ασυδοσία της εξουσίας τους. Οι Βενετσιάνοι και κυρίως οι Εβραίοι, επειδή ζημιώθηκαν οικονομικά από τις 
συστάσεις του να μεταφερθούν τα κατά τόπους παζάρια από την Κυριακή στο Σάββατο.
Και ο κύβος ερρίφθη. Οι Εβραίοι της περιοχής «έδωκαν πολλά πουγγία (χρήματα) εις τον πασάν, διά να τον εβγάλη από την ζωήν, όστις και συμβουλευθείς με τον χόντζαν του, 
απεφάσισε διά μέσου αυτού να τον θανατώση».

Στις 23 Αυγούστου του έτους 1779 ο φλογερός διδάχος του Γένους είχε φτάσει στο χωριό Κολικόντασι της περιοχής Βερατίου. Ενώ λοιπόν κήρυττε «τον ύστατον λόγον του», 
ενώπιον μεγάλου πλήθους λαού, έρχονται στρατιώτες του Κούρτ πασά, ο οποίος είχε ήδη πάρει «πολλά πουγγία», και χωρίς να ανακοινώσουν τίποτε στον άγιο Κοσμά, τον 
συλλαμβάνουν. «Τότε εκατάλαβεν ο ευλογημένος διδάσκαλος πώς έχουν να τον θανατώσουν όθεν εδόξασε, και ευχαρίστησε τον Δεσπότην Χριστόν, όπου τον ηξίωσε να τελειώση 
τον δρόμον του αποστολικού κηρύγματος με μαρτύριον. Έπειτα στραφείς προς τους καλογήρους, οπού τον συνόδευαν, τους λέγει εκείνο το ψαλμικόν· «διήλθομεν διά πυρός καί 
ὕδατος καί ἐξήγαγες ἠμᾶς εἰς ἀναψυχήν»· και όλην εκείνην την νύκτα εδοξολόγει με ψαλμούς τον Κύριον, χωρίς να δείξη ολότελα κανένα σημείον λύπης διά την στέρησιν της ζωής
του, αλλά μάλιστα φαινόμενος χαριέστατος εις το πρόσωπον, ωσάν να επήγαινεν εις χαρές και ξεφαντώματα».

Όταν ξημέρωσε το Σάββατο 24 Αυγούστου 1779, επτά Τουρκαλβανοί στρατιώτες τον μετέφεραν στις όχθες του Άψου ποταμού. Κάτω από ένα δένδρο θέλησαν να του δέσουν τα 
χέρια. Αρνήθηκε, βεβαιώνοντάς τους πώς δεν θα αντισταθεί. Ύστερα σταύρωσε τα δύο χέρια, σα να του τα είχαν δέσει. Το τι ακολούθησε περιγράφει παραστατικά ο αναγνώστης 
Γεώργιος, τότε Ζήκο-Μπιστρέκης, πού ήταν ένας από τους μαθητές του και αυτόπτης μάρτυρας. Γράφει λοιπόν ο Ζήκο-Μπιστρέκης: «...Καθώς ἐπροσεύχονταν εὐλόγησεν τόν 
κόσμον σταυροειδῶς, καί ἐκεῖ ἦτον ἕνα δένδρον καί ἐβγάνοντας τό σχοινίον ἀπό τό ἄλογον καί καθώς ἐδέναμεν τόν θρόνον μέ τόν σταυρόν, ἔτσι τόν ἔδεσαν ἀπό τόν λαιμόν καί 
τόν ἔπνιξαν ...καί ἔτσι ἐπαρέδωσεν τήν ἁγίαν του ψυχήν εἰς χείρας τοῦ Κυρίου ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί εὐθύς τόν ἐγύμνωσαν ἀπό ὅλα τά φορέματα ὅπου εἶχεν, ἔξω ἀπό ἕνα 
παλαιοβράκι ὅπου δέν τοῦ τό ἔβγαλαν καί τόν ἔριψαν εἰς τό ποτάμι...».

Όταν μαθεύτηκε το θλιβερό γεγονός, οι χριστιανοί ζήτησαν και πήραν την άδεια να αναζητήσουν στο ποτάμι τη σορό του αγίου, «νά τόν ἐβγάλουν καί ἐγύριζαν μέ καμάκια καί μέ 
δίκτυα καί δέν τόν εὕρισκαν». Ώσπου ο ιερέας Μάρκος, «κάμνει τόν σταυρόν του καί πηγαίνει μέ τό μονόξυλον, καί ὤ τοῦ θαύματος! εὐθύς ἐφάνη εἰς τό νερόν ὀρθός!». Τον 
μετέφεραν στον ιερό ναό στο Κολικόντασι κι αφού τον έψαλαν, τον ενταφίασαν στο νάρθηκα της εκκλησίας, «ἀρχιερατεύοντας ἐν Βελεγράδοις Ἰωάσαφ», που ήταν παρών στην 
εξόδιο Ακολουθία.
Η πεποίθηση του λαού για την αγιότητα του μεγάλου ιεραποστόλου εκδηλώθηκε αμέσως μετά το μαρτυρικό του θάνατο: Έχτισαν εκκλησάκι προς τιμήν του στο μέρος όπου ο 
ιερέας Μάρκος ανέσυρε τη σορό του άγιου. Στο σημείο της ταφής του ο Αλή πασάς των Ιωαννίνων έχτισε μεγάλο μοναστήρι στη μνήμη του άγιου Κοσμά, προς τον οποίο και εν 
ζωή έδειχνε μεγάλο θαυμασμό.


Η συναρίθμηση του στο Αγιολόγιο
Ο λαός πολύ νωρίς θεωρούσε τον ιεραπόστολο Κοσμά άγιο, του έχτιζε ναούς, παρεκκλήσια και προσκυνητάρια, του ζωγράφιζε εικόνες και συνέθετε Ακολουθίες, η διοικούσα 
Εκκλησία άργησε να προβεί στην επίσημη συναρίθμηση του στο Ορθόδοξο Αγιολόγιο. Αυτό συνέβη το έτος 1961. Όπου η μνήμη του τιμάται στις 24 Αυγούστου κάθε έτους.

Νέα τουρκική πρόκληση στο Αιγαίο

Ένας σχηματισμός αποτελούμενος από έξι τουρκικά αεροσκάφη και ένα μεμονωμένο αεροσκάφος τύπου CN-235, εισήλθαν σήμερα στην περιοχή του Βορείου και Νοτιοανατολικού Αιγαίου και πραγματοποίησαν 2 παραβάσεις των Κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας στο FIR Αθηνών και 2 παραβιάσεις του Ελληνικού Εναέριου Χώρου, σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε το ΓΕΕΘΑ.

«Όλα τα αεροσκάφη, εκ των οποίων τα δύο ήταν οπλισμένα, αναχαιτίστηκαν και αναγνωρίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κατά πάγια πρακτική» προσθέτει το ίδιο κείμενο.

ΠΗΓΗ: http://www.enikos.gr/society/168030,Nea_toyrkikh_proklhsh_sto_Aigaio.html

ΓΡΑΜΜΟΣ-ΒΙΤΣΙ 60 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΙ ΔΙΔΑΧΘΗΚΑΜΕ ΩΣ ΕΘΝΟΣ?

 



Η Ανεκτιμητη νικη ελευθεριας την 30 Αυγουστου 1949 ( η εκ του γεγονοτος αυτου απελευθερωσις της Ελλαδος) και η προδοτικη ΛΗΣΜΟΝΗ εκ μερους της μεταπολιτευτικης πολιτειακης και πολιτικης ηγεσιας της οφειλομενης ευγνωμοσυνης στους ΙΕΡΟΥΣ ΜΑΧΗΤΕΣ που εδωσαν την δυνατοτητα υπαρξεως της Ελευθερας Ελλαδος υπο την σημερινη μορφη
Να πως ο Γεωργιος Παπανδρεου τον Αυγουστος 1949 χαιρετιζει τον αγωνα του Εθνικου στρατου κατα των ανταρτων :
«..Και επειτα απο δυο ημερας ηλθε το χαρμοσυνο μηνυμα.. Ενικησαμεν. Ο συρφετος των προδοτων , ο οποιος ειχε συγκεντρωθει εις τιν Γραμμο και το Βιτσι, αριθμειται πλεον εις νεκρους , εις αιχμαλωτους και Φυγαδες.Δοξα και τιμη εις τας Ενοπλους δυναμεις της χωρας. Απο τα βαθη της ψυχης του το Εθνος απευθυνει υπερηφανον και ευγνωμονα χαιρετισμο προς τας ενοπλους δυναμεις αι οποια με ηρωισμον και αυτοθυσια εξασφαλιζουν τη ανεξαρτησια και την αιωνιοτητα της Ελλαδος. Το εθνος ολοκληρον υποκλινεται ευλαβως ενωπιον της ιερας μνημης των Αθανατων Νεκρων μας. Εις την συνειδησιν των επερχομενων γενεων αιωνια θα ειναι η μνημη των.» (Λογος δημοσιευθεις στην Εφημεριδα ''Νεολογος»Πατρων

        Ομως οι υπομονευτες της αληθειας που αρνουνται να δουν την πραγματικοτητα, αντιπαρηλθον την ουσια του θεματος και ανακαλυψαν επικες περιγραφες του αγωνα του λεγομενου κατ επιφασιν «ΔΣΕ» παραμυθολογουντες και αποκρυβωντες το γεγονος οτι οι ανταρτες των συμμοριων του λεγομενου ΔΣΕ ησαν ανικανοι να επικρατησουν σε αναμετρηση με τον τακτικες στρατιωτικες μοναδες, αλλα καταληλλοτατοι για πολεμο κατα του λαου και των αοπλων πολιτων.( Τζ. Ιατριδης Εμφυλιος πολεμος 1945-1949)

Αλλα αφου ανοιξαμε τα βιβλια...Ας αναφερθουμε λοιπον και στις λεπτομερειες της τελικης φασεως αφου μονομερως εξιδανικευεται και ωραιοποιειται η εικονικη πραγματικοτητα, το υποκαταστατο της αληθειας, που χρονια τωρα κτιζεται μεθοδικα στην Ελλαδα των σιωπηλων κληρονομων.
Θυμιζουμε λοιπον οτι, αφου τελικως ο Εθνικος Ελληνικος στρατος ολοκληρωσε το προπαρασκευαστικο σκελος του σχεδιου που απεβλεπε την καταστολη της ανταρσιας απο το νοτο προς τον βορρα εγκλωβισε τους ανταρτες στα ορεινα συγκροτηματα του Βιτσι και του Γραμμου .Εκει πλεον ο αυτοαποκαλουμενος ΔΣΕ, ( 8000-9000 στο Βιτσι, 5000-6000 στο Γραμο) θα ηταν πλεον αναγκασμενος να δωση μαχη εκ παραταξεως, ο,τι δηλαδη απεφευγε απο την ιδρυσι του.
Ο Εθνικος Στρατος με μια παραπλανητικη επιχειρηση στο Γραμμο απο τις 2 εως 8 Αυγουστου 1949 με την ονομασια Πυρσος Α, καθηλωσε τις εκει ανταρτικες ομαδες ενω η ηγεσια του αυτοκλητου ΔΣΕ πιστεψε οτι αυτη ηταν και η κυρια επιχειρησι.Ομως στις 10 Αυγουστου 1949 εξαπελυσε την κυρια επιθεσι στο Βιτσι (Πυρσος Β) που αιφνιδιασε την ηγεσια του λεγομενου ΔΣΕ και προκαλεσε την διασπασι της αμυντικης γαρμμης και συγχιση στην ηγεσια του ΚΚΕ.
Για την παραπλανητικη επιχειρηση στο Γραμμο ο Δ.Παρατσαλιδης στην 7η Ολομελεια τον Μαιο του 1950 δηλωνει: « Ξερετε πως ερμηνευσαμε την πρωτη κρουσι που εκανε ο εχθρος( προσεξετε φρασεολογια , ο εχθρος) στο Γραμμο ;Σαν φοβο να μας επιτεθει στο Βιτσι.Και η επιθεσι που ακολουθησε στο Βιτσι γρηγορα με τα την επιθεσι που εγινε στο Γραμμο μας ξαφνιασε.. »
Τελικως απο το Βιτσι διεφυγαν 5000-6000 ανταρτες απο τους οποιους 1000 κατεφυγαν στην Γιουγκοσλαβια και οι υπολοιποι στην Αλβανια.
Μετα την ηττα στο Βιτσι και την καταληψι του απο τον Εθνικο Στρατο, ολες οι δυναμεις εστραφησαν κατα των ανταρτων στο Γραμμο.Σ'αυτη την τελευταια αναμετρησι παραταχθησαν 8000-9000 ανταρτες.Η επιθεσι του Εθνικου Στρατου αρχισε στις 24 Αυγουστου 1949 και εληξε μετα απο πεντε ημερες με την πληρη και ορισττικη ηττα των ανταρτων , που κατεφυγαν στην Αλβανια.
Την 30η Αγουστου 1949 δεν υπηρχε πλεον ΔΣΕ.Πανικοβλητοι ηγετες και συμμοριται οι οποιοι υπεχωρησαν ατακτως προς το Βορρα εγκαταλειψαντες ανεπαφο τον οπλισμο τους.
Συσσωμη η κομουνιστικη ηγεσια δια στοματος Ζαχαριαδη διαβεβαιωνε «Εμεις παντα υποτασσαμε και υποτασσουμε τα συμφεροντα του κινηματος μας, στα γενικωτρεα συμφεροντα του παγκοσμιου κομμουνιστικου κινηματος»
Την εκπληρωσι αυτη του διεθνιστικου καθηκοντος του ΚΚΕ προς την παγκοσμια προλεταριακη επανατασι την πληρωσε πολυ βαρια το Εθνος και ο Ελληνικος Λαος.Το δυστηχημα ειναι οτι αρνουνται να την δουν οι ενοχοι.
Αναφερουμε τον λογαριασμο:
Με αιμα 90000 νεκρων και πολυ περισσοτερων τραυματιων, απο τις δυο πλευρες.
Με την διακυβευσι της Ελληνικης Μακεδονιας και Θρακης σε ανταμοιβη των σλαβομκεδονων για την συμμετοχη τους στον αυτοκητο ΔΣΕ.
Με την ολοκληρωτικη καταστροφη της εναπομεινασης Ελλαδος απο την λαιλαπα του Β'Παγκοσμιου Πολεμου.
Με την διαθεσι των τεραστιων κονδυλιων του σχεδιου Μαρσαλ για τις αναγκες του πολεμου και οχι για την ανορθθωσι και ανασυγκροτησι της οικονομιας της Ελλαδος.
Με την ερημωσι της υπαιθρου λογω της αναγκαιας μεταφορας του πληθυσμου στις πολεις σε καταυλισμους των συμμοριοπληκτων
Τελος με εναν ολεθριο διχασμο της ελληνικης κοινωνιας του οποιου οι συνεπειες ουτε προσμετρουνται ουτε εξαλειφθησαν.
Αναλεκτα για τους φιλιστορας:
Μαργαριτα Λαζαριδου(Πολεμος και αιμα σελις 240) Ανταρτισσα μελος του λεγομενου ΔΣΕ( μελος της επιτροπης Δημοκρατικων Γυναικων Ελλαδος με την Παρτσαλιδου και τη συντροφο του Ζαχαριαδη Ρ.Κουκουλου)

Η καταστασι ειχε ξεφυγει απο τα χερια μας.Ολα γυρω μας κατερρεαν Ηαποφασι της 5ης ολομελειας της κε του ΚΚΕ που ειχε γιει τη 30/1/1949 και μιλουσε για εθνικη αποκαταστασι των σλαβων τς Ελλαδας με τηνδημιουργια ανεξαρτητου Μακεδονικου καρατους δεν εφερε τα πποθουμενα απποτελεσματα.Οι σλαβομακεδονες λιποτακτουσαν , πηγαινα σωρηδον στα Σκοπια.... (σελις 240)

Γ. Παπανδρεου αρχηγου του Δημοκρατικου Σοσιαλιστικου κομματος Ελλαδος.
''Πολιτικα Θεματα'' τομος τριτος σελις 19-20
Συνεδριασις της βουλης της 14ης Ιανουαριου 1948.

«..Μέθοδος του Κομμουνισμού είναι η υφαρπαγή όλων των ηθικών και εθνικών συνθημάτων μας..Ηρχισεν απο την υφαρπαγήν του όρου 'Λαοκρατία'.Ο όρος αυτός είναι ιδικός μας. Σημαίνει το κράτος του λαού, σημαίνει Δημοκρατίαν.Ημείς αφελώς εστέρξαμε την υπεξαίρειν του όρου και επετρέψαμε την υιοθέτησίν του απο τον κομμουνισμό.Επειτα επροχώρησε εις την υπεξαίρεσιν του όρου ' Δημοκρατία'. Και βαθμιαίως νομομοποιείται εις την χρησιμοποίησιν του ,εις τρόπον ώστε ο όρος 'Δημοκρατία', 'δημοκρατικός στρατός', 'δημοκρατικόν κίνημα' να καταντά να σημαίνει πλέον κομμουνιστικήν κίνησιν.»
..Και εμείς απο έλλειψιν επαρκούς προσοχής εις την ηθικήν και ψυχολογικήν αξίαν των συνθημάτων ενδίδομεν και επιτρέπομεν αυτήν την υπεξαίρεσιν.Και οι κομμουνισταί προχωρούν διεδικούντες τον όρον ' εθνική αντίστασιν'. Και στέργομεν επίσης την αποστέρησιν και αυτού του όρου. Δια να φθάσουν εις την διεκδίκησιν κα του Ρήγα Φεραίου και του Μακρυγιάννη και του Κολοκοτρώνη και όλων των ηρώων του εικοσιένα δια να φθάσωμεν τελικώς εις πλήρη απώλειαν όλων των αληθών Λαικών, Εθνικών συνθημάτων μας-, τα οποια θα εχουν οι κομουνισται μεταχειρισθη, δια να τα προδωσουν..Το θέμα ενω φαίνεται καθαρώς θεωρητικόν, έχει μεγάλην πρακτικήν βαρύτητα δια τον Λαόν αλλά και ειδικώτερον δια την Νεότητα.Θεωρώ δια τούτο καθήκον μου να συστήσω την διεκδίκησιν του συνόλου των συνθημάτων , τα οποία είναι ιδικά μας, εις τρόπον ώστε να απομείνη εις τον κομμουνισμόν, η χρησιμοποίησις εκείνων μόνον των συνθημάτων τα οποία είναι πράγματι ιδικά του και τα οποία ονομάζονται Δικτατορία, Τυραννία και Προδοσία»

 

ΠΗΓΗ : http://www.erepublik.com/en/article/-60-1-915976/1/20

"Μετακομίζει" το Ναυτικό Νοσοκομείο στο 401 - Μεταθέσεις προσωπικού και τμημάτων

“Μετακομίζει” όπως όλα δείχνουν το Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών . Όπως λένε στο Onalert εργαζόμενοι αλλά και ασθενείς που νοσηλευθηκαν πρόσφατα το νοσοκομείο βρίσκεται “σε διαδικασία μεταφοράς προς το 401 ΓΣΝΑ “ .

Ήδη με το Φ.411.14/17/4997/Σ.48497/17-7-2013 εμπιστευτικό έγγραφο του ΓΕΝ μετατίθεται στο 401 ΓΣΝΑ ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του ΝΝΑ, ενώ μεταφέρονται σταδιακά...

τα εξωτερικά ιατρεία και το αιμοδυναμικό εργαστήριό του. Προγραμματισμένα, δε, χειρουργεία φέρεται ότι θα γίνουν στο 401 ΓΣΝΑ ενώ το ΝΝΑ θα εκτελεί μόνο έκτακτα χειρουργικά περιστατικά.
Να κλείσει το ΝΝΑ είναι εξαιρετικά δύσκολο αν και πολλοί επιθυμούν διακαώς το κτίριο που βρίσκεται σε περιοχή φιλέτο. Όμως νομικά τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα -ευτυχώς- και δεν μπορούν να το “αρπάξουν”.

ΠΗΓΗ: http://www.onalert.gr/stories/metakomizei-to-nautiko-nosokomeio-sto-401-metatheseis-prosopikou 

H ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ (ΣΕΑΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ)

Διαβάστε την εγκύκλιο για τις μετατάξεις στο Στρατό Ξηράς

Προκήρυξη Μετάταξης Μονίμων Υπαξιωματικών - Ανθυπασπιστών
Αποφοίτων ΑΣΣΥ και Εθελοντών Μακράς Θητείας, Στρατού Ξηράς

                             

                                 Διαβάστε την εγκύκλιο

Αναρτήθηκε από kranos.gr

Νικόλαος Πλαστήρας (1883 – 1953)

Στρατιωτικός και πολιτικός, με έντονη δράση σε κρίσιμες περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, γνωστός με το προσωνύμιο «Μαύρος Καβαλάρης». Γεννήθηκε στο Βούνεσι (σημερινό Μορφοβούνι) Καρδίτσας στις 4 Νοεμβρίου 1883.

Αφού τελείωσε το Γυμνάσιο κατατάχθηκε ως εθελοντής στο στρατό με το βαθμό του δεκανέα το 1903 και πήρε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα. Συμμετείχε ενεργά στον «Στρατιωτικό Σύνδεσμο», που έκανε το Κίνημα στο Γουδί (1909) και έφερε στην εξουσία τον Ελευθέριο Βενιζέλο.

Το 1912, μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή Υπαξιωματικών της Κέρκυρας, ονομάσθηκε Ανθυπολοχαγός και με το βαθμό αυτό πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913). Ο Πλαστήρας διακρίθηκε σε πολλές μάχες, ιδιαίτερα στη Μάχη του Λαχανά, όπου οι συμπολεμιστές του έδωσαν το προσωνύμιο «Μαύρος Καβαλάρης». Κατά την περίοδο του Εθνικού Διχασμού (1916) συντάχθηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και προσχώρησε στο Κίνημα της Εθνικής Αμύνης. Στις επιχειρήσεις του Μακεδονικού Μετώπου κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο έδειξε ξεχωριστά χαρίσματα, ιδιαίτερα στη Μάχη του Σκρα και προήχθη σε αντισυνταγματάρχη.

Το 1919 ανέλαβε τη διοίκηση του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων στην Ουκρανία, συμμετέχοντας στη συμμαχική εκστρατεία υποστήριξης του ρωσικού «Λευκού Στρατού», ο οποίος εμάχετο τους μπολσεβίκους του Λένιν. Μετά την αποτυχία του εγχειρήματος, ο Πλαστήρας επικεφαλής της ίδιας μονάδας και με το βαθμό του συνταγματάρχη εστάλη στο Μικρασιατικό Μέτωπο.

Η δράση του κατά τη μικρασιατική εκστρατεία ενίσχυσε τη φήμη του. Οι Τούρκοι τον ονομάζουν Καρά-Πιπέρ (Μαυρόπιπερο), εξαιτίας του μελαψού του χρώματος και τη μονάδα του «Σεϊτάν Ασκέρ» (Στρατό του Διαβόλου). Ο Πλαστήρας διακρίθηκε κατά την τουρκική αντεπίθεση στο Σαγγάριο, που προκάλεσε την κατάρρευση του Μετώπου. Οδήγησε τη μονάδα του συντεταγμένα στον Τσεσμέ και από εκεί στη Χίο, σώζοντας παράλληλα χιλιάδες πρόσφυγες που τον ακολουθούσαν.

Η Μικρασιατική Καταστροφή έφερε την εξέγερση του στρατού στη Χίο και στη Μυτιλήνη τον Σεπτέμβριο του 1922 και τη δημιουργία της «Επαναστατικής Επιτροπής» υπό τους Νικόλαο Πλαστήρα, Στυλιανό Γονατά και τον αντιπλοίαρχο Φωκά. Η Επιτροπή με τελεσίγραφό της αξίωσε την παράδοση της εξουσίας, την έξωση του βασιλιά Κωνσταντίνου και την παραίτηση της κυβέρνησης Γούναρη. Με τη βοήθεια του λαού και του στρατού, ιδίως του Ναυτικού, οι εξεγερθέντες γρήγορα έγιναν κύριοι της κατάστασης, με τον Νικόλαο Πλαστήρα να έχει αρχηγικό ρόλο. Ο Κωνσταντίνος παραιτήθηκε υπέρ του υιού του Γεωργίου Β', ενώ πρωθυπουργός ανέλαβε ο Σωτήριος Κροκιδάς.

O Στ. Γονατάς και o Ν. Πλαστήρας

Η Επαναστατική Επιτροπή είχε δύσκολο έργο να επιτελέσει. Έπρεπε να αναδιοργανώσει τον στρατό για να επιτύχει καλύτερους όρους ως ηττημένη χώρα στην επικείμενη διάσκεψη της Λοζάννης, να φροντίσει και να στεγάσει τους εκατοντάδες χιλιάδες μικρασιάτες πρόσφυγες, αλλά και να επουλώσει το τραυματισμένο λαϊκό αίσθημα, που ζητούσε την τιμωρία των υπαιτίων της Εθνικής Συμφοράς. Με μια αμφιλεγόμενη απόφασή του, προσήγαγε σε δίκη του πολιτικούς και στρατιωτικούς υπεύθυνους της ήττας («Δίκη των Έξι»), οι οποίοι καταδικάσθηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν στο Γουδί.

Ο Πλαστήρας κάλεσε από την εξορία τον Ελευθέριο Βενιζέλο για να ηγηθεί της ελληνικής αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, που οδήγησαν στη Συνθήκη της Λωζάνης (1923). Η Επαναστατική Επιτροπή αντιμετώπισε επιτυχώς το φιλοβασιλικό πραξικόπημα των υποστρατήγων Γαργαλίδη και Λεοναρδόπουλου (Οκτώβριος 1923), ενώ δεν κλονίσθηκε με το περιστατικό της Κέρκυρας, που προκάλεσε την ολιγοήμερη κατάληψη του νησιού από τους Ιταλούς.

Ο Πλαστήρας πίστευε ότι η θέση των στρατιωτικών είναι στους στρατώνες και μόνο δεινά θα προκαλούσε η άσκηση εξουσίας από αυτούς. Έτσι, οδήγησε τη χώρα στις κάλπες στις 16 Δεκεμβρίου 1923. Από τις εκλογές απείχε η «Ηνωμένη Αντιπολίτευσις», στην οποία είχαν συσπειρωθεί οι φιλοβασιλικοί και άλλοι αντιπολιτευόμενοι την Επαναστατική Επιτροπή. Η νέα Βουλή που προέκυψε ήταν Συντακτική και συνήλθε στις 2 Ιανουαρίου 1924, ανοίγοντας το δρόμο για τη Β' Ελληνική Δημοκρατία. Την ίδια μέρα, ο Πλαστήρας υπέβαλε την παραίτησή του από τις τάξεις του στρατεύματος, αφού πρώτα έκανε ένα απολογισμό των πεπραγμένων της Κυβερνητικής Επιτροπής. Για τις υπηρεσίες που προσέφερε στη χώρα, με απόφαση της Βουλής προήχθη στο βαθμό του αντιστρατήγου.

Από το 1924 έως το 1933 ο Νικόλαος Πλαστήρας δεν μετείχε στα κοινά, ζώντας μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας. Όταν στις εκλογές της 6ης Μαρτίου 1933 η αντιβενιζελική «Ηνωμένη Αντιπολίτευσις» αναδείχθηκε νικήτρια, ο Πλαστήρας προσπάθησε να αποτρέψει την πολιτική μεταβολή μ' ένα πραξικόπημα που απέτυχε παταγωδώς, καθώς δεν είχε ούτε τη στήριξη του Ελευθερίου Βενιζέλου, καθώς η κυβέρνησή του παραιτήθηκε το ίδιο βράδυ.

Με το ενδεχόμενο να διωχθεί ποινικά για εσχάτη προδοσία, ο Πλαστήρας αναχώρησε κρυφά για τα Δωδεκάνησα και από εκεί για τη Βηρυτό και τη Γαλλία, όπου εγκαταστάθηκε στη Νίκαια. Τελικά, δεν διώχθηκε για το πραξικόπημα της 6ης Μαρτίου 1933, αλλά για το φιλοβενιζελικό κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935. Αν και βρισκόταν μακριά από την Ελλάδα, καταδικάσθηκε σε θάνατο, μαζί με τον Βενιζέλο.

Κατά τη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας, πρωτοστάτησε στη δημιουργία αντιδικτατορικής κίνησης, ενώ προσπάθησε μάταια να πείσει τη Γαλλία να αναλάβει ενεργό ρόλο στην κατάλυση του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου. Κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου έγραψε επιστολή προς την ελληνική κυβέρνηση, με την οποία την καλούσε να συνθηκολογήσει με την Ιταλία. Η επιστολή αυτή θα του κοστίσει πολιτικά τα επόμενα χρόνια.

Μετά την Απελευθέρωση και τα «Δεκεμβριανά» (1944), που προκάλεσαν την παραίτηση της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου, ο Πλαστήρας διορίζεται πρωθυπουργός στις 3 Ιανουαρίου 1945, ως πρόσωπο ευρείας αποδοχής. Στην κυβέρνησή του συμμετέχουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις εκτός των κομμουνιστών. Επί της πρωθυπουργίας του υπογράφηκε η Συμφωνία της Βάρκιζας (12 Φεβρουαρίου1945), βάσει της οποίας οι κομμουνιστές και το ΕΑΜ θα παρέδιδαν τον οπλισμό τους. Η δημοσίευση στον Τύπο τής προ πενταετίας επιστολής του που ζητούσε συνθηκολόγηση με την Ιταλία κατά τη διάρκεια του ελλληνοϊταλικού πολέμου, προκάλεσε την παραίτησή του στις 10 Απριλίου 1945.

Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου παρέμεινε εκτός πολιτικής σκηνής. Κατήγγειλε τόσο την Αριστερά, όσο και τη Δεξιά, για τις μεθοδεύσεις τους που οδήγησαν στον αδελφοκτόνο σπαραγμό. Πρώτος αυτός από τους αστούς πολιτικούς τόλμησε να χρησιμοποιήσει την έκφραση «Εμφύλιος Πόλεμος», αντί του καθιερωμένου τότε όρου «Συμμοριτοπόλεμος».

Μετά τη λήξη του Εμφυλίου εμφανίσθηκε ως σημαιοφόρος της λήθης και της συμφιλίωσης. Στις 14 Ιανουαρίου 1950 ιδρύει την ΕΠΕΚ (Εθνική Προοδευτική Ένωσις Κέντρου) μαζί με τον Εμμανουήλ Τσουδερό. Στις εκλογές τις 5ης Μαρτίου 1950 κέρδισε το 16,4% των ψήφων και 45 έδρες, ελθούσα τρίτο κόμμα, μετά το Λαϊκό Κόμμα και το Φιλελεύθερο. Στις 15 Απριλίου σχηματίζει κυβέρνηση συνασπισμού με αντιπρόεδρο τον Γεώργιο Παπανδρέου, η οποία θα έχει ζωή μόλις πέντε μηνών. Πρόλαβε, όμως, να πάρει μέτρα, που στόχευαν στην άμβλυνση των συνεπειών του Εμφυλίου, περιορίζοντας τις διώξεις των Αριστερών.

Στις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951 η ΕΠΕΚ ήλθε δεύτερη, μετά τον Συναγερμό του Παπάγου, με το 23,5% των ψήφων και 74 έδρες. Σχηματίστηκε κυβέρνηση συνασπισμού μεταξύ ΕΠΕΚ και Φιλελευθέρων, με πρωθυπουργό τον Πλαστήρα, που κράτησε ένα χρόνο. Παρά την πολιτική συνδιαλλαγής που ακολουθεί και παρά την αντίθεσή του κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, εκτελούνται οιΜπελογιάννης, Μπάτσης, Καλούμενος, Αργυριάδης, ενώ αρχίζει η Δίκη των Αεροπόρων. Το δεξιό παρακράτος ζει και βασιλεύει. Ο Πλαστήρας λαμβάνει μέτρα για την οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας με έργα υποδομής, εθνικοποιήσεις, κοινωνικές παροχές, διανομή γης στους ακτήμονες και ψήφο στις γυναίκες.

Στις 16 Νοεμβρίου 1952 προκηρύσσονται νέες εκλογές, στις οποίες κυριαρχεί ο νικητής του Εμφυλίου, στρατάρχης Παπάγος και το κόμμα του «Ελληνικός Συναγερμός». Η έκκληση του Πλαστήρα προς την Αριστερά για συστράτευση πέφτει στο κενό. «Τι Παπάγος, τι Πλαστήρας, ούλοι οι σκύλοι μια γενιά» είναι η απάντηση των κομμουνιστών. Η ΕΠΕΚ ηττάται κατά κράτος και στις 3 Μαΐου 1953 διασπάται. Ο Νικόλαος Πλαστήρας, καταβεβλημένος από αλλεπάλληλα καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια, δεν εξελέγη ούτε βουλευτής. Η πολιτική του καριέρα θα λάβει τέλος, όπως και η ζωή του λίγους μήνες αργότερα. Θα αφήσει τη τελευταία του πνοή στις 26 Ιουλίου 1953, εξαιτίας ενός νέου βαρύτατου καρδιακού εμφράγματος.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/biographies/184#ixzz2cRJzRFvo

ΑΝΑΔΡΟΜΗ 2013 ΣΕΑΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

Σε κίνδυνο στόλος, αεροπορία!

Παγιδευμένη στο αδιέξοδο των δικών της αποφάσεων, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, με τον τρόπο που εφαρμόζει το πρόγραμμα διαθεσιμότητας, ετοιμάζεται να δώσει τη χαριστική βολή στις επιχειρησιακές δυνατότητες των Ενόπλων Δυνάμεων, ιδιαίτερα του

Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας.

Προκειμένου να καλυφθεί ο -κατά παραγγελία- αριθμός των 500 εργαζομένων, που θα τεθούν σε διαθεσιμότητα, προχωρεί σε οριζόντια επιλογή στρεφόμενη αποκλειστικά...

σε όσους έχουν «Σύμβαση Εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου» (ΣΕΙΔΑΧ). Στο Πολεμικό Ναυτικό είναι 165, στην Πολεμική Αεροπορία 130 και στο Στρατό 86. Αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού, που μάλιστα υπηρετούν σε κρίσιμες θέσεις και τομείς, στην επιχειρησιακή αλυσίδα.

Με αυτή την επιλογή, προχωρούν σε διαθεσιμότητα χωρίς να προηγηθεί αξιολόγηση των δομών και του συνόλου του προσωπικού, όπως ορίζει ο νόμος, χωρίς να ληφθούν υπόψη τα προσόντα και οι διαδοχικές μετεκπαιδεύσεις, που έχουν γίνει με έξοδα της υπηρεσίας, αλλά και χωρίς να ληφθούν υπόψη οι καθημερινές λειτουργικές ανάγκες.

Τεχνογνωσία
Ενδεικτικό είναι ότι από την επόμενη κιόλας ημέρα θα βρεθούν χωρίς καθόλου τεχνικό προσωπικό υπηρεσίες και ολόκληρα συνεργεία, κυρίως σε πολεμικούς ναυστάθμους, δημιουργώντας ένα κενό, που στην καλύτερη περίπτωση θα καλυφθεί σε διάστημα τριών έως πέντε ετών, ακόμα και εάν οι θέσεις αυτές πληρωθούν μέσω μετακινήσεων προσωπικού ή νέων προσλήψεων. Και αυτό διότι οι εξειδικεύσεις του τεχνικού προσωπικού σε οπλικά συστήματα και μηχανές, μέσα επικοινωνίας, συσκευές εντοπισμού κ.ά. προϋποθέτουν εξειδίκευση και εμπειρία ετών, προκειμένου το προσωπικό να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του.

Σε κάθε περίπτωση η πολύτιμη τεχνογνωσία αποτελεί κεφάλαιο, που έχει αποκτηθεί μέσω επενδύσεων ετών και λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής ισχύος για μια σύγχρονη πολεμική μηχανή. Και είναι δεδομένο πως η αδυναμία του τομέα της τεχνικής υποστήριξης εκμηδενίζει τόσο την αξία του οπλικού συστήματος όσο και την επένδυση που προηγήθηκε.

Χαρακτηριστικό είναι ότι σε ένα μόνο συνεργείο, όπου επισκευαζόταν σύστημα πυροβόλου όπλου (Oto Melara), όταν αποχώρησε μέσω της διαδικασίας της εφεδρείας το 2011 ο μοναδικός εξειδικευμένος τεχνικός (ΣΕΙΔΑΧ), το κόστος επισκευών εκτοξεύθηκε: στο διάστημα αυτό μέχρι σήμερα έχει δοθεί πάνω από ένα εκατ. ευρώ σε ιδιωτικές ξένες εταιρείες και χωρίς να εξασφαλίζεται η διαθεσιμότητα του υλικού στο βαθμό που απαιτεί το Π.Ν. Και αυτό όταν το κόστος για το Π.Ν. ήταν μόλις ο μισθός ενός εργαζομένου!

Τα ίδια και χειρότερα αναμένεται να συμβούν και σήμερα. Τις επισκευές θα αναλάβουν ξένες εταιρείες -κατά βάση οι κατασκευάστριες- με υπέρογκα κόστη, τα οποία ούτως ή άλλως το Π.Ν. δεν μπορεί να καλύψει λόγω των μειωμένων προϋπολογισμών, με αποτέλεσμα να πέσει η μαχητική ικανότητα του στόλου να τίθεται σε δοκιμασία. Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο δημοσιονομικό όφελος δεν προκύπτει, αλλά εκτοξεύεται το κόστος συντήρησης και επισκευών.
Κρίσιμα συστήματα
Το εξειδικευμένο προσωπικό στο Π.Ν. μέσω της διαθεσιμότητας θα βρεθεί -στην καλύτερη περίπτωση- σε κάποια άλλη θέση σε άλλο υπουργείο ή οργανισμό, όπου δεν θα αξιοποιηθούν οι ιδιαίτερες δεξιότητες και γνώσεις τους. Το Π.Ν. σε περίοδο ασκήσεων ή επιχειρήσεων θα στερηθεί κρίσιμων συστημάτων στην επιχειρησιακή αλυσίδα.

Για παράδειγμα, στις συσκευές εντοπισμού, επικοινωνιών, κρυπτοκάλυψης μέχρι αυτοματισμούς οπλικών συστημάτων δεν θα μπορούν να είναι διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή, είτε γιατί θα έχουν σταλεί στις κατασκευάστριες εταιρείες προς επισκευή είτε επειδή θα στοιβάζονται στα συνεργεία του ναυστάθμου μέχρι να βρεθούν κονδύλια απαραίτητα για επισκευές.

Οπως και στην Υδρογραφική Υπηρεσία, όπου μεταξύ άλλων ασχολούνται με τα θαλάσσια σύνορα και εξειδικευμένη χαρτογράφηση για επιχειρήσεις, υπηρετούν οχτώ υπάλληλοι εκ των οποίων οι επτά είναι ΣΕΙΔΑΧ και μπαίνουν σε διαθεσιμότητα. Αντίστοιχες «τρύπες» θα δημιουργηθούν στο στρατό και την αεροπορία, ιδιαίτερα σε πολεμικές μοίρες (ραντάρ, τεχνικά συνεργεία κ.ά.).

Ολα τα παραπάνω είναι σε γνώση της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, που μοιάζουν να σφυρίζουν αδιάφορα. Παρ' ότι όλοι αναγνωρίζουν ότι θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα, έχουν φτάσει στο «παρά πέντε» χωρίς να έχει βρεθεί λύση. Ευθύνη τώρα της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας είναι να βρεθεί ο τρόπος, ώστε το κεφάλαιο αυτό τεχνογνωσίας και εμπειρίας να μην καταλήξει αλλού άνευ αντικειμένου, αλλά να συνεχίσει να προσφέρει.

 Του ΠΑΣΧΑΛΗ ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ

Ελευθεροτυπία

ΠΗΓΗ: http://www.bloko.gr/enoples-dynameis/se-kindyno-stolos-aeroporia.html