Το πρωί της Τετάρτης πραγματοποιήθηκε η επίσημη δοξολογία
στον στο Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, ενώ η εκφώνηση
του πανηγυρικού της ημέρας έγινε από τον κο Καρατάσιο Νικόλαο, Διευθυντή
Γυμνασίου Μουζακίου.
Ακολούθως στο μνημείο Ηρώων τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση,
κατάθεση στεφάνων και τήρηση ενός λεπτού σιγής σε μνήμη των Ένδοξων Νεκρών.
Στρατηγός Φράγκος Φ.:
Η Σπαρτιάτισσα μάνα του "ή ταν ή επί τας" να είναι
ο φωτεινός οδηγός των Ελλήνων στις δύσκολες ημέρες που διέρχεται η Πατρίδα!
ΖΗΤΩ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!!
https://greece4greeks.blogspot.com/
- Γεννήθηκε
στον Αμάραντο (πρώην Μαστρογιάννη) Καρδίτσας το έτος 1915. Ήταν παιδί φτωχής
πολύτεκνης αγροτικής οικογένειας .Τέλειωσε το Δημοτικό και κατόπιν το Γυμνάσιο
Καρδίτσας .Πέρασε στο διδασκαλείο Λαμίας ...και συνέχισε αυτές μετά δυο χρόνια
στο Διδασκαλείο Μυτιλήνης με την οικονομική συνδρομή του τ.Μητροπολίτη
Καρδίτσας Ιεζεκιήλ, του στρατηγού Ιωάννη Καραγιώργου και του ιατρού Χρυσόστομου
Κρικέλη.
Αποφοιτώντας από το Διδασκαλείο διορίζετε δάσκαλος το 1938 στο Γαρδίκι Τρικάλων.
- Τον
Απρίλιο του 1938 καλείται στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Σύρου.Αποφοίτησε αυτης
9ος στη σειρά και διορίζετε στο 5ο
Σύνταγμα Τρικάλων .
Ο Πόλεμος του 1940 τον βρίσκει στην πρώτη γραμμή με το βαθμό
του εφ.Ανθυπασπιστού...Η αυταπάρνηση εκτέλεσης του καθήκοντος του του έδωσε
κύρος και σεβασμο στα μάτια των
συναδέλφων του.Η αυταπάρνηση του υψώματος ΚΙΑΦΑ στα 2390 μέτρα υψόμετρο η άξια
ηγεσία και η αποτελεσματική αυταπάρνηση
της αμυνόμενης ζώνης μετά από
τρία μερόνυχτα μάχης τον δικαίωσαν .Ο Δκτης Συνταγματάρχης Δαβ΄'ακης εαν και
τραυματισμένος αναγνώρισε σε κάθε μαχητή
, την πολεμικη του ανδρεία με την από 4-10-1940
Ημερήσια Διαταγή του περί ηθικών αμοιβών.
έγραφε: Αξιωματικοί
και οπλίτες της 613 Μονάδος ,Ο Δκτης σας Δαβάκης Κωνσταντίνος ,τραυματίας
,αναγκάζεται ν αποχωρισθεί προσωρινώς υμών .Σας απήθυνε τα συγχαρητήρια του και
σας ευχαριστεί ,διότι επί τρία συνεχή ημερονύκτια την 28ην ,29ην, και 30ην Οκτωβρίου 1940 ,υπό
συνθήκες κλιματολογικός δυσμενέστατες αμυνθείκατε του Πάτριου εδάφους...
συνεχίζει η διαταγή ..
Με την στάση σας εσώστε την ΕΛΛΑΔΑ." Συνεχίζει η Διαταγή και μνημονεύει τους
προτείνοντάς για Πολεμικό Σταυρό και
ηθικές αμοιβές .Τον Καφαντάρη τον προτείνει για μονιμότητα.
Ο Ιωάννης Καφαντάρης το 1946-49 έλαβε μέρος στους αγώνες της
Πατρίδας με τον Βαθμό του εφέδρου Υπολοχαγού. Προήχθη έως τον Βαθμό του εφέδρου
Αντισυνταγματάρχου και
έλαβε τα εξής μετάλλια:
Αργυρό αριστείο Ανδρείας
Αργυρός Σταυρός του Γεωργίου Α
Πολεμικό Στυαρό Γ τάξεως
Χρυσό Σταυρό του Ταγματος του Φοίνικα (μετά Ξιφών)
Χρυσο Σταυρό του Ταγματος του Φοίνικα (άνευ ξιφών)
Δια μνημόνευση
του Σταυρού της Α.Π.Ο.Ε.Α (μετά θάνατον)
απεβίωσε 9-1-2006 σε ηλικία 91 ετών και έχαιρε της φιλίας
πολλών συμπολιτών και συμπολεμιστών.
Φιλόλογος
Έφεδρος αξιωματικός
Σ’ έναν πόλεμο δημιουργούνται πάντα διάφοροι
μύθοι. Οι μύθοι αυτοί είναι άλλοτε ιστοριογραφικοί, δηλαδή αποτέλεσμα ελλιπούς
ερμηνείας των ιστορικών δεδομένων της σύγκρουσης, και άλλοτε ιδεολογικοί, δηλαδή
αποτέλεσμα συνειδητής παρερμηνείας των ιστορικών δεδομένων για πολιτικούς ή
ιδεοληπτικούς λόγους. Έργο της σύγχρονης ιστορικής έρευνας είναι να
διαλύσει όσους μύθους συντηρούνται ακόμη και αλλοιώνουν την ιστορική
πραγματικότητα. Παρακάτω αναφέρουμε ορισμένους τέτοιους μύθους, που έχουν
δημιουργηθεί και για την πολεμική συμμετοχή της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο
Πόλεμο, συμμετοχή η οποία συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο ιστορικής
έρευνας, αλλά και σημείο πολιτικής και
ιδεολογικής τριβής.
Ο πρώτος από
αυτούς τους μύθους είναι ότι η Ελλάδα ήταν ανέτοιμη από στρατιωτικής απόψεως
για το ενδεχόμενο της ιταλικής εισβολής. Στην πραγματικότητα, η κατάσταση ήταν
εντελώς διαφορετική. Η απόφαση για την πολεμική προετοιμασία της χώρας δεν
πάρθηκε τη στιγμή που εκδηλώθηκε η αιφνιδιαστική ιταλική επίθεση, αλλά πολύ
νωρίτερα. Η ελληνική πλευρά ήταν πεπεισμένη για το αναπόφευκτο του
ελληνοϊταλικού πολέμου και το καθεστώς του Ι. Μεταξά, ήδη από το 1936,
πήρε σειρά μέτρων για την αμυντική οχύρωση της χώρας και την αναδιοργάνωση του
ελληνικού στρατού. Η κατασκευή της περίφημης
«Γραμμής Μεταξά», η οποία περιλαμβάνει τα οχυρά Ρούπελ και άλλα 20 μόνιμα υπόγεια
οχυρά (σήραγγες, πυροβολεία, πολυβολεία κ. ά.) και εκατοντάδες άλλα επιφανειακά
κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, αποτελεί
το μεγαλύτερο ελληνικό οχυρωματικό έργο στην νεότερη ιστορία και σπουδαίο τεχνικό επίτευγμα, τόσο για τα
δεδομένα του ελληνικού κράτους όσο και για την ευρύτερη περιοχή της Βαλκανικής
Χερσονήσου. Παράλληλα, δρομολογήθηκε η οχύρωση της παραμεθορίου με την Αλβανία,
όπου με την ευθύνη της 8ης Μεραρχίας
Πεζικού και τη βοήθεια των ντόπιων κατοίκων, σε σύντομο χρονικό διάστημα, πραγματοποιήθηκαν
σημαντικά αμυντικά οχυρωματικά έργα (χαρακώματα
προστατευμένα με συρματοπλέγματα, αντιαρματικές τάφροι και φράγματα,
υπονομεύσεις γεφυρών και οδικού δικτύου, τοποθετήσεις πυροβολείων και
πολυβολείων σε δυσπρόσιτες και δυσδιάκριτες θέσεις κ. ά.).
Ιδιαίτερη έμφαση, όμως, δόθηκε και στην
αναδιοργάνωση του ελληνικού στρατού, ο οποίος, μετά τον οδυνηρό για την Ελλάδα
Μικρασιατικό Πόλεμο, βρισκόταν σε οικτρή κατάσταση. Την περίοδο 1936-40 ο
ελληνικός στρατός εκπαιδεύτηκε και εξοπλίστηκε σε ικανοποιητικό βαθμό, γεγονός
που επαληθεύτηκε από την επιτυχία της
επιστράτευσης και συγκρότησης μονάδων,
καθώς μέσα σε 15 ημέρες (28 Οκτωβρίου-13 Νοεμβρίου) κινητοποιήθηκαν και
προωθήθηκαν στο μέτωπο 300.000 άντρες. Και, για να μιλήσουμε με αριθμούς, μεταξύ
1923-1935 οι εξοπλιστικές και αμυντικές δαπάνες του κράτους ανήλθαν στα 3
δισεκατομμύρια δραχμές, ενώ στο διάστημα 1936-1940 δαπανήθηκαν περισσότερα από
15 δισεκατομμύρια. Μπορεί, βέβαια, ο ελληνικός στρατός να υστερούσε σε
εξοπλισμό και πολεμικά μέσα σε σχέση με τον ιταλικό (σύγχρονα όπλα, αεροσκάφη
κ. ά.), σε καμιά περίπτωση όμως δεν ήταν άοπλος και απαράσκευος.
Ένας άλλος μύθος σχετικά με τον ελληνοϊταλικό
πόλεμο είναι αυτός που αναφέρεται στη
δειλία και στη μειωμένη μαχητική ικανότητα του ιταλικού στρατού. Κατά τη
διάρκεια του πολέμου αλλά και αργότερα, για προπαγανδιστικούς λόγους και για
την ανύψωση του ηθικού του ελληνικού λαού, οι Ιταλοί στρατιώτες παρουσιάστηκαν συστηματικά
από μέρος της ελληνικής πλευράς ως δειλοί, απρόθυμοι να πολεμήσουν και ανίκανοι
να διεξαγάγουν αποτελεσματικές πολεμικές επιχειρήσεις. Χαρακτηριστικό
παράδειγμα, η ιταλική μεραρχία «Λύκοι της Τοσκάνης». Η μεραρχία αυτή, η οποία
σχεδόν αποδεκατίστηκε σε λίγες ημέρες, μετονομάσθηκε
από την ελληνική επιθεώρηση σε «Λαγοί της Τοσκάνης». Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική. Οι Ιταλοί στρατιώτες ήταν
εξαίρετοι πολεμιστές. Πολέμησαν γενναία, υπερασπίστηκαν με μεγάλο πείσμα και
αποφασιστικότητα κάθε ύψωμα και στενωπό στα αφιλόξενα αλβανικά βουνά και
υπέμειναν με καρτερικότητα τις κακουχίες και τις αλλεπάλληλες αποτυχίες. Η ήττα τους δεν οφειλόταν σε ελλιπή μαχητική
αξία, αλλά στο κακό και υπερφίαλο επιτελικό σχέδιο, στην ανίκανη στρατιωτική
και πολιτική ηγεσία τους, στην έλλειψη ισχυρού ηθικού κινήτρου και στο γεγονός
ότι βρήκαν απέναντί τους έναν περήφανο και αποφασισμένο λαό, διατεθειμένο να
υπερασπιστεί με κάθε θυσία την ελευθερία και την τιμή του. Η πραγματικότητα,
λοιπόν, είναι ότι οι Έλληνες συνέτριψαν έναν γενναίο στρατό και όχι μια αγέλη φυγάδων.
Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η
αξία του ηττημένου είναι αυτή που δίνει δόξα στον νικητή.
Ένας
τρίτος μύθος του ελληνοϊταλικού πολέμου είναι ότι στα αλβανικά βουνά, τον
χειμώνα του 1940-41, πολέμησε η Ελλάδα εναντίον της Ιταλίας. Ο μύθος αυτός
παραβλέπει συστηματικά και τη συμμετοχή της Αλβανίας στην επίθεση κατά της
Ελλάδας, για ιδιότυπους πολιτικούς ή ιδεοληπτικούς λόγους. Η αλήθεια είναι ότι
στις 28 Οκτωβρίου 1940 η Ελλάδα δέχθηκε την επίθεση, από το έδαφος της Βορείου Ηπείρου,
όχι μόνο της Ιταλίας, αλλά και της Αλβανίας. Η ιταλική εισβολή στην Αλβανία τον
Απρίλιο του 1939 έφερε το Βασίλειο της Αλβανίας στο άρμα του Μουσολίνι. Η
Αλβανία αποχώρησε από την Κοινωνία των Εθνών, όπως είχε κάνει και ο Ντούτσε δυο
χρόνια πρωτύτερα, και το υπουργείο Εξωτερικών της συγχωνεύτηκε με το αντίστοιχο
ιταλικό. Με βασιλικό διάταγμα (Β.Δ.
194/ΦΕΚ 93/10-6-1940) η Αλβανία δεσμευόταν να κηρύξει τον πόλεμο σε όσα κράτη θα
ήταν αντιμέτωπα με την Ιταλία. Η
δέσμευση αυτή επικυρώθηκε με τη συμμετοχή της Αλβανίας, από κοινού με
την Ιταλία, στον πόλεμο με τους Γάλλους και τους Βρετανούς και, φυσικά, κατά
την εισβολή στην Ελλάδα. Στο πλευρό του ιταλικού στρατού εναντίον της Ελλάδας μαχόταν
τόσο τακτικός αλβανικός στρατός συνολικής δύναμης δεκαπέντε ταγμάτων όσο και
παραστρατιωτικές ομάδες, οι οποίες κατά την διάρκεια της Κατοχής ανέλαβαν την κατατρομοκράτηση
του ελληνικού πληθυσμού της Ηπείρου και την αλλοίωση των εθνολογικών δεδομένων
στην περιοχή της Τσαμουριάς.
Όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω δεν μειώνουν στο
ελάχιστο τον ηρωισμό των Ελλήνων στρατιωτών ούτε το ψυχικό σθένος που επέδειξε ο ελληνικός λαός κατά τη
διάρκεια του πολέμου. Αποκαλύπτουν απλώς πως η ελληνική ιστορία δεν χρειάζεται
εθνικούς μύθους για να φανεί το μεγαλείο της…
Ενδεικτική βιβλιογραφία
1. Βερέμης Θάνος, 1940-41: Ο πόλεμος των Ελλήνων, εκδόσεις
Μεταίχμιο, 2019.
2. Βλάσσης Κων/νος,
Οι εξοπλισμοί της Ελλάδος 1936–1940, εκδόσεις Δούρειος Ίππος, 2013.
3. Γενικό Επιτελείο Στρατού,
Η προς πόλεμον προπαρασκευή του ελληνικού στρατού 1923–1940, Αθήναι 1983.
4. Κολιόπουλος Ιωάννης, Η δικτατορία του Μεταξά και ο
πόλεμος του ’40, εκδόσεις Βάνιας, 1994.
5. Παπαγιαννάκης Ελευθέριος, Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος 1940–41,
εκδόσεις Ιωλκός, 2004.
6. Τερζάκης Άγγελος, Ελληνική Εποποιΐα 1940-41, εκδόσεις
Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1999.
του Βασίλη Φουρτούνη
Δάσκαλου, Προέδρου Συλλόγου Εκπ/κών «Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ»
Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010
Ελένη ΙωαννίδουΗ Ελένη Ιωάννου Ιωαννίδου είναι μια από τις
Ελληνίδες μάνες που όταν έμαθε ότι έχασε το παιδί της στον πόλεμο της Αλβανίας
τηλεγράφησε στον τότε πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή, λες και ήταν μια νέα
σπαρτιάτισσα για να του πει με το τηλεγράφημά της για μια ακόμη φορά «ή ταν ή επί τας».
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να ομολογήσω ότι μόλις διάβασα το
τηλεγράφημα της μάνας από την Κυπαρισσία προς την Πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή
το '41, ανατρίχιασα. Τότε ήρθαν στο μυαλό μου οι θρυλικές αρχαίες Σπαρτιάτισσες
μάνες που όταν έφευγαν τα παιδιά τους για το πολεμικό μέτωπο, τους παρέδιδαν
την ασπίδα με την ρητή εντολή «ή ταν ή επί τας», δηλαδή, ή μ' αυτήν (εννοώντας
να επιστρέψει κρατώντας την ως νικητής) ή πάνω σ' αυτήν (δηλαδή τιμημένος
νεκρός, πάνω στην ασπίδα του, πεσών στην εκτέλεση του καθήκοντος).
Επειδή όμως πολλές φορές κυκλοφορούν και μερικοί
«ελληνοφρενείς» αστικοί μύθοι, θέλησα να εξακριβώσω την αλήθεια του γεγονότος
κάτι που για μένα ήταν πολύ εύκολο δεδομένης της μεσσηνιακής μου καταγωγής. Έτσι
διαπίστωσα ότι η συγγραφέας του τηλεγραφήματος είναι απολύτως υπαρκτό πρόσωπο,
όπως επίσης και το κείμενό της. Μάλιστα η ελληνική πολιτεία την έχει τιμήσει ως
σύμβολο της Ελληνίδας Μητέρας του έπους του 1940 και το 2009 στην Κυπαρισσία
έγιναν τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος της.
Το συγκλονιστικό τηλεγράφημα
«Προς τον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως κ. Αλ. Κορυζήν
Ο υιός μου Ευάγγελος Ιωάννου Ιωαννίδης απωλέσθη εις τας
επιχειρήσεις της Κλεισούρας. Παρήγγειλα εις τους τέσσαρας ήδη υπηρετούντας
Χρήστον, Κώσταν, Γεώργιον και Νίκον Ιωάννου Ιωαννίδην να εκδικηθώσιν τον
θάνατον του αδελφού των.
Κρατώ εις εφεδρείαν άλλους τέσσαρας Πάνον, Αθανάσιον,
Γρηγόριον και Μενέλαον Ιωάννου Ιωαννίδην, κλάσεων 1917 και νεωτέρων.
Παρακαλώ κληθώσιν ονομαστικώς και ούτοι εις πάσαν περίπτωσιν
ανάγκης της πατρίδας ή τυχόν απωλείας ετέρου τέκνου μου προς εκδίκησιν εχθρού.
Γνωρίσατε βασιλέα μας ότι ύστατον επιφώνημά μου θέλει είναι:
Ζήτω η Πατρίς!
Ελένη Ιωάννου Ιωαννίδου,
Κυπαρισσία 2 Φεβρουαρίου 1941»
Τιμή από την Ελληνική πολιτεία
Η Ελένη Ιωαννίδου τιμήθηκε από την Τοπική Ένωση Δήμων και
Κοινοτήτων Αττικής και το Δήμο Κυπαρισσίας, σε διήμερο εκδηλώσεων (28-29
Μαρτίου 2009) στην Κυπαρισσία υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων, όπου
ανακηρύχθηκε «σύμβολο της Ελληνίδας μητέρας του Έπους του 1940» και έγιναν τα
αποκαλυπτήρια του αγάλματός της.
Ο Στρατηγός Φράγκος Φ. παραχώρησε συνέντευξη στο ραδιόφωνο
Παραπολιτικά 90,1 fm καλεσμένος του δημοσιογράφου κ. Ανδρέα Μαζαράκη.
Η συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ της Ελλάδας και της Αιγύπτου
είναι στον 28ο μεσημβρινό στο μέσον της Ρόδου και ουσιαστικά επέτρεψε στην
Τουρκία να εχει υπερβεί τις οποίες κόκκινες γραμμές και με άτυχη δήλωση ότι
είναι τα 6 ναυτικά μίλια η εσχάτη κόκκινη γραμμή..
Όλα όσα εμπεριέχει το έγγραφο και ο χάρτης Bureau of Energy
Resources (Γραφειο Ενεργειακών Πόρων-Ιδέ σχετικό-χάρτη) του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ εν τη
πράξει τίθενται σε εφαρμογή!!
ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ
https://greece4greeks.blogspot.com/2020/10/blog-post_87.html
Οι Έφεδροι Αξιωματικοί επιλέγονται από τους στρατεύσιμους
που έχουν στο σημείωμα κατάταξής τους την ένδειξη ΥΕΑ και στο ΠΝ
ονομάζονται Σ.Ε.Α.. Για να χαρακτηριστείς ΥΕΑ πρέπει υποχρεωτικά:
Να είσαι απόφοιτος Λυκείου και άνω
Να έχεις κριθεί ικανός πρώτης κατηγορίας ή δευτέρας
κατηγορίας, εφόσον όμως είσαι πτυχιούχος ΑEΙ ή ΤΕΙ και η πάθηση σου δεν σε
εμποδίζει στην άσκηση των καθηκόντων για τα οποία προορίζεσαι (δεν κατατάσσεσαι
στο Πεζικό - Τεθωρακισμένα - Πυροβολικό - Ειδικές Δυνάμεις)
Να έχεις ανάστημα 1.65μ και άνω
Να έχεις Λευκό Ποινικό Μητρώο
Να είσαι υπόχρεος ολοκλήρου θητείας
Να μην ανήκεις σε θρησκευτική αίρεση
Αποκλείεται ο χαρακτηρισμός σου ως ΥΕΑ έστω και αν έχεις τα
παραπάνω τυπικά προσόντα εφόσον:
Είσαι ανυπότακτος
Έχεις δυσχρωματοψία
Έχεις διαγραφεί από τη ΣΣΑΣ και αποβληθεί από Στρατιωτική τη
ΣΣΕ και τη ΣΜΥ
Είσαι ΥΕΑ άλλης ΕΣΣΟ (εφόσον έχεις υπηρετήσει)
Έχεις ποινές μέχρι 20 μέρες λόγω χαρακτήρα και ήθους ή μέχρι
30 μέρες συνολικά
Έχεις δηλώσει ψευδή στοιχεία για τις γραμματικές σου γνώσεις
Αν συγκεντρώσεις τα απαραίτητα τυπικά προσόντα για ΥΕΑ,
υποβάλλεσαι στα κέντρα κατατάξεως την τρίτη βδομάδα για το ΣΞ, στις παρακάτω
επιλογικές διαδικασίες:
Υγειονομική εξέταση για τον καθορισμό της σωματικής σου
ικανότητας
Αθλητικές δοκιμασίες στις οποίες υποχρεωτικά πρέπει να
πετύχεις τα καθοριζόμενα όρια (Δρόμος 1000 μ = 4λ. 20δ, Δρόμος 100μ = 15δ, Άλμα
εις μήκος = 3,60μ, Άλμα εις ύψος = 1 μ, Ρίψη σφαίρας - 4,50μ μέσο όρο και με τα
δύο χέρια)
Νοομετρικές (ψυχοτεχνικές) δοκιμασίες που περιλαμβάνουν τις
γραπτές εξετάσεις στο Μάτριξ τέστ, λεκτικό τεστ και στο σύστημα ΜΜΡΙ (η
βαθμολογία στο Μάτριξ και το λεκτικό τεστ κυμαίνεται από 25 έως 50 στο καθένα)
Αξιολόγηση των προσόντων σου από την επιτροπή επιλογής. Αυτά
είναι παράστημα - εμφάνιση (βαθμολογία από 80 έως 200) και προσαρμογή -
ενδιαφέρον - συμπεριφορά - εκπαίδευση (βαθμολογία από 50 έως 100)
Επιπρόσθετα βαθμολογείσαι και στα εξής κριτήρια : ηλικία από 22 – 28 ετών (βαθμολογία 100), πτυχίο ΑΕΙ (βαθμολογία 350), φοιτητής ΑΕΙ ή πτυχιούχος ΤΕΙ (βαθμολογία 250), φοιτητής ΤΕΙ (βαθμολογία 100), απολυτήριο Λυκείου με βαθμό 16 και άνω (βαθμολογία 50), επιθυμία να γίνεις ΥΕΑ (βαθμολογία 100), καταγωγή από παραμεθόριο (βαθμολογία 50)
Μετά το πέρας της προαναφερθείσης διαδικασίας και τη
βαθμολόγηση των κριτηρίων, τα κέντρα κατατάξεως συντάσσουν πρακτικά με τη
συνολική βαθμολογία των υποψηφίων και τα υποβάλλουν στη Διεύθυνση Επιλογής ΓΕΣ,
όπου γίνεται η τελική επιλογή από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές ανάλογα με τη
βαθμολογία σου και τις ανάγκες της υπηρεσίας. Η εκπαίδευση των ΥΕΑ,
πραγματοποιείται στις σχολές εφέδρων Αξιωματικών και διαρκεί 16 εβδομάδες.
Για το ΠΝ επιπρόσθετα η επιλογή των Σημαιοφόρων Επικούρων
Αξκών (ΣΕΑ) γίνεται από στρατεύσιμους που έχουν δίπλωμα Πλοιάρχου Γ' τάξεως
Ε.Ν. ή πτυχίο ιατρικής.
Για την Π. Αεροπορία επιπρόσθετα για να λάβεις μέρος για τη
διαδικασία επιλογής σε Έφεδρο Αξιωματικό πρέπει υποχρεωτικά να είσαι πτυχιούχος
Ανώτατης Σχολής (ή και Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος για την ειδικότητα
Αμύνης Αεροδρομίου για την οποία το ανάστημα πρέπει να είναι τουλάχιστο 1.75m)
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Από τα πρώτα χρόνια ίδρυσης του Στρατού της Χώρας μας, η
σημασία της ύπαρξης εκπαιδευμένης και ετοιμοπόλεμης εφεδρείας, ήταν μείζονος
σημασίας για την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας και της εδαφικής
ακεραιότητας της πατρίδας μας.
Η εφεδρεία, αποτελεί συνέχεια του ενεργού στρατού και
αναμφισβήτητα, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος επαύξησης της επιχειρησιακής
ετοιμότητας του στρατεύματος. Αποτελεί το μέσο για να αποκτήσουν οι Μονάδες την
επάνδρωση πολεμικής περιόδου, να συμπληρώσουν τις εκκρεμότητες στη δομή τους
και να αντικαταστήσουν τις απώλειες, που είναι πιθανό να προκύψουν στο πεδίο
της μάχης. Δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηρίσουμε την εφεδρεία ως τη
«ραχοκοκαλιά» του Στρατού μας, μιας και καλύπτει σχεδόν όλες τις κρίσιμες
θέσεις και ειδικότητες των Μονάδων, σε ποσοστό μεγαλύτερο από αυτό του ενεργού
δυναμικού.
Το εφεδρικό δυναμικό του Στρατού Ξηράς, παρέχει μια άμεσα
διαθέσιμη «δεξαμενή» εκπαιδευμένου προσωπικού, το οποίο είναι άκρως απαραίτητο
για την επιτυχή κινητοποίηση σε περίπτωση εθνικής έκτακτης ανάγκης.
Η εκπαίδευση δε σταματάει ποτέ. Οι Έφεδροι Αξκοί των ΣΕΑΝ Καρδίτσας ασκήθηκαν στη χρήση του χάρτη και της πυξίδας καθώς και
στο σύστημα στρατιωτικών συντεταγμένων.
Κατά τη θεωρία έγινε αναφορά σε:
Γεωγραφικό πλάτος/μήκος και πως εφαρμόζονται οι
υποδιαιρέσεις του συστήματος MGRS στο χάρτη
Κλίμακα του χάρτη 1:50000 και τι σημαίνει
Μέρη στρατιωτικής πυξίδας
Επεξήγηση του πραγματικού και του μαγνητικού Βορά καθώς και
της μαγνητικής απόκλισης
Προσανατολισμό του χάρτη
Ακολούθησε πρακτική εφαρμογή και όλα τα μέλη της ομάδας
ασκήθηκαν σε
Προσανατολισμό χάρτη
Εύρεση Αζιμούθιου
Αναγνώριση σημείου στο πεδίο
Εντοπισμό θέσης στο χάρτη με χρήση 3 γνωστών σημείων στο
πεδίο (τριγωνοποίηση).
Στη συνέχεια πραγματοποίησαν πορεία 10 χλμ σε προκαθορισμένο δρομολόγιο κάνοντας
χρήση του χάρτη και της πυξίδας που τους δόθηκε.
Ο προσανατολισμός και ο καθορισμός δρομολογίου με χάρτη και
πυξίδα είναι από τα βασικά αντικείμενα εκπαίδευσης στις σχολές των Εφέδρων
Αξ/κών. Ως Έφεδροι σε εφεδρεία Αξιωματικοί έχουμε καθήκον να συντηρήσουμε αλλά
και να επαυξήσουμε τις γνώσεις και τις
δεξιότητες που αποκτήσαμε στην στρατιωτική μας θητεία. Σε αυτό το πνεύμα θα
ακολουθήσουν και άλλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες στο μέλλον εφαρμόζοντας
στην πράξη το ρητό ότι «Η επανάληψη είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως».
