Πέθανε ο αμετανόητος πιλότος της Χιροσίμα

Η ατομική βόμβα που μετέφερε και έριξε το βομβαρδιστικό αεροσκάφος Enola Gay υπολογίζεται πως προκάλεσε το θάνατο περίπου 140.000 ανθρώπων. Κι όμως, ο Θίοντορ Φαν Κερκ, ο «Ολλανδός», όπως αποκαλούνταν, πιλότος του που άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή, «έφυγε» χωρίς να μετανιώσει λεπτό για την πράξη του. Ήταν 93 ετών.

Σαράντα τρία δευτερόλεπτα. Τόσο χρειάστηκε να πυροδοτηθεί η βόμβα που το πρωί της 6ης Αυγούστου 1945 αφάνισε την ιαπωνική πόλη των 300.000 ανθρώπων που κάποτε λεγόταν Χιροσίμα. Το πυρηνικό «μανιτάρι» που προκάλεσε το «Little Boy», όπως είχε ονομαστεί η βόμβα στο κέντρο συναρμολόγησης και δοκιμών του Αλαμογκόρντο των ΗΠΑ έμελλε να αναφέρεται στο εξής ως η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της ιστορίας.

Υπολογίζεται ότι επιτόπου φονεύθηκαν περίπου 70.000 άτομα, οι περισσότεροι άμαχοι, ενώ άλλοι τόσοι πέθαναν αργότερα ή έπαθαν σημαντικές βλάβες στην υγεία τους λόγω της ραδιενέργειας. Όπως εξομολογούνταν αργότερα στις συνεντεύξεις του, ο πιλότος του Enola Gay, του αεροσκάφους Β29 της αμερικανικής Αεροπορίας Στρατού, Θίοντορ Φαν Κερκ, το μόνο που σκεφτόταν όταν κοίταξε -για μια και μόνο στιγμή- από το παράθυρο τον όλεθρο που προκάλεσε το «Αγοράκι», το οποίο επί 1.700 μίλια μετέφερε με το αεροσκάφος του από τις ΗΠΑ στην Ιαπωνία, ήταν ότι «ο πόλεμος τελείωσε».

Δεν είχε τελειώσει ακόμη. Τρεις ημέρες αργότερα μια άλλη βόμβα, αυτή τη φορά με το κωδικό όνομα «Fat Man» θα στρεφόταν αυτή τη φορά στο Ναγκασάκι σκοτώνοντας άλλους 80.000 ανθρώπους. «Αν έχω μετανιώσει γι' αυτό που κάναμε εκείνη την ημέρα; Όχι κύριε, δεν έχω», δήλωνε ο Φαν Κερκ το 2010 στη βρετανική εφημερίδα Sunday Mirror. «Ποτέ δεν ζήτησα συγγνώμη γι' αυτό που κάναμε στη Χιροσίμα και ποτέ δεν θα ζητήσω».

Ο Φαν Κερκ ερωτούνταν τακτικά για το αν ο ίδιος ή τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος του Enola Gay αντιμετώπισαν κάποια σωματική ή ψυχική συνέπεια μετά τη ρίψη της βόμβας. «Δεν βιώσαμε καμία συνέπεια από την ραδιενέργεια και θα προσέθετα πως κανείς από εμάς δεν βίωσε ψυχολογικά τραύματα», είχε δηλώσει κατηγορηματικά στο NPR ανήμερα της 60ής επετείου του βομβαρδισμού, το 2005. «Κανείς μας δεν τρελάθηκε. Κανείς από εμάς δεν κατέληξε στο μοναστήρι ή οπουδήποτε αλλού λέγεται από πολύ κόσμο», δήλωνε μέχρι τελευταία στιγμή.

Ο Φαν Κερκ γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1921 στο Northumberland της Πενσιλβάνια. Μεγάλωσε σε μια φάρμα και τον Οκτώβριο του 1941 κατετάγη στην Αεροπορία. Ενώ εργαζόταν ως εκπαιδευτής πλοήγησης στη Νέα Ορλεάνη, ένας παλιός του φίλος, ο Πολ Τίμπετς, αντισυνταγματάρχης τότε του αμερικανικού στρατού του τηλεφώνησε και του μίλησε για μια μυστική αποστολή, ρωτώντας τον αν θα τον ενδιέφερε να πάρει μέρος. Ο Τίμπετς επρόκειτο να γίνει ο διοικητής του Enola Gay.

Μετά από εκπαίδευση αρκετών μηνών προκειμένου να μάθουν πώς θα αποφύγουν τα οστικά κύματα που θα ακολουθούσαν της έκρηξης, ήρθε η στιγμή γι' αυτό που ο Φαν Κερκ θα περιέγραφε αργότερα ως «κολασμένο τράνταγμα». Το βράδυ πριν την πυρηνική επίθεση ο Φαν Κερκ, ο Τίμπετς και ο Τόμας Φέρεμπι, ο άνθρωπος που έλυσε τις ασφάλειες και ελευθέρωσε την ατομική βόμβα έπαιζαν πόκερ. «Πώς αλλιώς να περάσει η ώρα... όταν σου έχουν πει ότι πρόκειται να ρίξεις την πρώτη ατομική βόμβα», αναρωτήθηκε κάποια στιγμή ο Φαν Κερκ μιλώντας σε έναν δημοσιογράφο.

Μετά το «επιτυχές» πέρας της αποστολής, τα μέλη του πληρώματος έλαβαν σειρά επαίνων και μεταλλίων. Μετά το τέλος του πολέμου ο Φαν Κερκ πήρε πτυχίο χημικού μηχανικού και άλλαξε αρκετές δουλειές και πόλεις διαμονής για να καταλήξει στο Νοβάτο της Καλιφόρνια. Απέφευγε να μιλάει για τη Χιροσίμα. Το έκανε αναγκαστικά όταν οι επέτειοι της ρίψης άρχισαν να γίνονται μεγάλο γεγονός, αναφέρει ο γιος του. «Θεωρούσε ότι έκανε το καθήκον του», προσθέτει ο γιος του. «Δεδομένων των καταστάσεων τότε, ένιωθε ότι έκανε ακριβώς αυτό που έπρεπε να κάνει».

Είχε παντρευτεί και χηρέψει δύο φορές, είχε τέσσερα παιδιά, επτά εγγόνια και δύο δισέγγονα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του επισκεπτόταν συχνά σχολεία δίνοντας διαλέξεις για τον πόλεμο. 

Πηγή: ethnos.gr

Νυχτερινή Εκπαίδευση Προσωπικού της ΧΙΙ Μ/Κ ΜΠ, στη Βίαιη Διάβαση Ποταμού

Το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουλίου 2014 στο Κέντρο Εκπαίδευσης Πλωτών Μέσων στην Περιοχή Ευθύνης του Δ΄ Σώματος Στρατού, πραγματοποιήθηκε νυχτερινή εκπαίδευση του προσωπικού των Μονάδων και Ανεξάρτητων Υπομονάδων της ΧΙΙ Μ/Κ ΜΠ, στη βίαιη διάβαση ποταμού.

ΠΗΓΗ ΚΡΑΝΟΣ

Άφιξη 9ου Ε/Π ΝΗ-90 για την ΑΣ

Φωτό από την άφιξη νέου Ε/Π ΝΗ-90, τις απογευματινές ώρες της 29 Ιουλίου 2014 στο Α/Δ Μεγάρων.

Μέχρι σήμερα 9 υπεσύγχρονα ΝΗ-90 έχουν ενταχθεί στη δύναμη της Αεροπορίας Στρατού, ενώ ήδη από τον περασμένο Απρίλιο με την παραλαβή του 8ου είχε συμπληρωθεί ο απαραίτητος αριθμός για την συγκρότηση ενός Λόχου ελικοπτέρων του 2ου ΤΕΑΣ.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Η μεγαλύτερη και πιο πολύνεκρη πολεμική αναμέτρηση που γνώρισε ο κόσμος μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Ξεκίνησε στις 28 Ιουλίου 1914, όταν η Αυστροουγγαρία κήρυξε τον πόλεμο κατά της Σερβίας και τελείωσε με την ταπεινωτική ήττα της Γερμανίας και των συμμάχων της στις 11 Νοεμβρίου 1918. 

Ονομάστηκε Α' Παγκόσμιος Πόλεμος ή Μεγάλος Πόλεμος, επειδή εξαπλώθηκε πέρα από τα σύνορα της Ευρώπης και αναμίχθηκαν σ’ αυτόν όλες οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής. 

Τα αίτια, που οδήγησαν στην έκρηξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου θα πρέπει να αναζητηθούν στις οικονομικές συνθήκες της εποχής και στις επεκτατικές βλέψεις των διαφόρων κρατών, που αύξησαν τον μεταξύ τους ανταγωνισμό. 

Ειδικότερα, η οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας, που προήλθε από τη ραγδαία εκβιομηχάνισή της, οδήγησε στην όξυνση του ανταγωνισμού της με την Αγγλία για την κυριαρχία στις μεγάλες αγορές του κόσμου. 

Ταυτόχρονα, η γαλλική πολιτική της «ρεβάνς», δηλαδή η επιθυμία της Γαλλίας να αποκαταστήσει το γόητρό της και να ανακτήσει την Αλσατία και τη Λορένη (που είχε χάσει στο Γαλλογερμανικό πόλεμο του 1870 - 1871), είχε δημιουργήσει ένταση στις σχέσεις της με τη Γερμανία. 

Την ίδια εποχή, η Αυστροουγγαρία βρισκόταν σε ανταγωνισμό με τη Ρωσία σχετικά με την κυριαρχία στα Βαλκάνια. Τα νέα εθνικά βαλκανικά κράτη, που είχαν δημιουργηθεί μετά την παρακμή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κρατούσαν ευνοϊκή στάση απέναντι στις διεκδικήσεις των εθνικών μειονοτήτων της Αυστροουγγαρίας και απειλούσαν την ενότητά της. 

Έτσι, η Αυστροουγγαρία επιθυμούσε να διατηρηθεί το στάτους-κβο των Βαλκανίων. Η Ρωσία, από την άλλη πλευρά, επιθυμούσε να βρει διέξοδο στη Μεσόγειο, υποστήριζε την κίνηση του πανσλαβισμού και θεωρούσε τον εαυτό της φυσικό προστάτη των ορθόδοξων λαών των Βαλκανίων, πράγματα που έβρισκαν αντίθετες τη Γερμανία και την Αυστροουγγαρία. 

Τη σπίθα του πολέμου άναψε η δολοφονία του διαδόχου του θρόνου της Αυστροουγγαρίας Φραγκίσκου Φερδινάνδου και της συζύγου του Σοφίας από τον νεαρό Σερβοβόσνιο εθνικιστή Γκαβρίλο Πρίντσιπ στο Σαράγεβο της Βοσνίας στις 28 Ιουνίου 1914. 

Για τη δολοφονία οι Αυστριακοί θεώρησαν υπεύθυνη την κυβέρνηση της Σερβίας και της κήρυξαν τον πόλεμο στις 28 Ιουλίου 1914. 

Την 1η Αυγούστου η Γερμανία κηρύσσει τον πόλεμο κατά της Ρωσίας και δύο ημέρες αργότερα κατά της Γαλλίας. Στις 4 Αυγούστου η Αγγλία και στις 23 Αυγούστου η Ιαπωνία κηρύσσουν με τη σειρά τους τον πόλεμο κατά της Γερμανίας, όταν αυτή εισβάλει στο Βέλγιο (4 Αυγούστου).

Με το μέρος της Γερμανίας και της Αυστρίας τάχθηκαν η Οθωμανική Αυτοκρατορία και η Βουλγαρία, που αποτέλεσαν τις λεγόμενες «Κεντρικές Δυνάμεις». 

Από την άλλη πλευρά, με τους Αγγλογάλλους και τους Ρώσους συντάχθηκαν η Σερβία, το Μαυροβούνιο, το Βέλγιο, η Ιαπωνία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ρουμανία, η Ελλάδα (από το 1916 η «κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης» και από το 1917 το ενωμένο ελληνικό κράτος), η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες (από το 1917).

Όλες μαζί οι δυνάμεις αυτές συγκρότησαν τον συνασπισμό, γνωστό ως «Αντάντ» (Entente=Συνεννόηση στα γαλλικά).

Στην αρχή του πολέμου, οι πιο μεγάλες μάχες έγιναν στη Γαλλία και το Βέλγιο («Δυτικό Μέτωπο»). Οι Γερμανοί κυρίευσαν μεγάλο τμήμα των χωρών αυτών και απείλησαν το Παρίσι.

Οι Γάλλοι κατόρθωσαν να οργανώσουν την άμυνά τους σ’ ένα μέτωπο 750 χλμ. από τη Βόρεια Θάλασσα ως το βορειοδυτικό άκρο της Ελβετίας, όπου έγινε ένας φοβερός πόλεμος χαρακωμάτων, που κράτησε έως το 1918. 

Την περίοδο που οι Γερμανοί πολιορκούσαν το Παρίσι, τους επιτέθηκαν οι Ρώσοι και κυρίευσαν σημαντικά εδάφη της Ανατολικής Πρωσίας («Ανατολικό Μέτωπο»).

 Ο αρχιστράτηγος του γερμανικού στρατού φον Μόλτκε διόρισε διοικητή του στρατού της Ανατολικής Πρωσίας τον γηραιό στρατηγό Χίντεμπουργκ, ο οποίος κατόρθωσε να απωθήσει τους Ρώσους, νικώντας τους στις μάχες του Τάνεμπεργκ (26-31 Αυγούστου 1914) και των Μαζουριανών Λιμνών (9-14 Σεπτεμβρίου). 

Οι Ρώσοι με νέες δυνάμεις οργάνωσαν την άμυνα τους στη γραμμή από την Ανατολική Πρωσία ως τα Καρπάθια (900 χλμ.) και ο πόλεμος αυτός έγινε αγώνας χαρακωμάτων. Τον Μάιο του 1915 οι Ρώσοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν, αφού έχασαν πολύ στρατό.

Τον Οκτώβριο του 1915, η «Αντάντ» κήρυξε τον πόλεμο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, προσπαθώντας να βοηθήσει τους Ρώσους. Ο συμμαχικός στόλος με βάση τη Λήμνο επιχείρησε να περάσει τα στενά των Δαρδανελλίων, αλλά δεν το κατόρθωσε, γιατί οι Τούρκοι τους απώθησαν.

Απόπειρα να εισχωρήσουν από την ξηρά με απόβαση στη χερσόνησο της Καλλίπολης, επίσης, απέτυχε. Οι Σύμμαχοι αναζητούσαν βάση για το στόλο και το στρατό τους στο Αιγαίο και χωρίς την άδεια της Ελλάδας, που τηρούσε ουδετερότητα, αποβιβάστηκαν στη Θεσσαλονίκη (2 Οκτωβρίου 1915). 

Οι Γερμανοί και οι Βούλγαροι κατέλαβαν τη Σερβία κι έτσι δημιουργήθηκε το «Βαλκανικό Μέτωπο».

Η παρουσία των συμμαχικών στρατευμάτων της «Αντάντ» στη Θεσσαλονίκη προκάλεσε αναστάτωση στην Ελλάδα, γιατί άλλα κόμματα είχαν φιλικές διαθέσεις προς τους συμμάχους και άλλα ήταν αντίθετα.

Όταν οι Βούλγαροι κατέλαβαν τη Σερβία, ο ελληνικός στρατός δεν έσπευσε να βοηθήσει τους παλιούς του συμμάχους Σέρβους. Αυτό εξερέθισε τους Συμμάχους, που έριξαν την ευθύνη στο φιλογερμανό βασιλιά Κωνσταντίνο.

Την άνοιξη του 1916 οι Βούλγαροι κατέλαβαν την Ανατολική Μακεδονία κι έκαναν φοβερές σφαγές σε βάρος των Ελλήνων. 

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος τότε έκαμε το χωριστικό κίνημα (κίνημα «Εθνικής Αμύνης»). Πήγε στη Θεσσαλονίκη και σχημάτισε φιλική κυβέρνηση προς την «Αντάντ» (26 Αυγούστου 1916). 

Η Ελλάδα χωρίστηκε στα δυο: Το «κράτος των Αθηνών» υπό τον βασιλιά Κωνσταντίνο υποστήριζε την ουδετερότητα και το «κράτος της Θεσσαλονίκης» υπό τον Ελευθέριο Βενιζέλο την έξοδο στον πόλεμο στο πλευρό της «Αντάντ».

Τη λύση έδωσαν οι Γάλλοι, δια του γερουσιαστή Ζονάρ, που υποχρέωσαν το βασιλιά Κωνσταντίνο να φύγει από την Ελλάδα. Έτσι, η ενωμένη Ελλάδα εισήλθε στον πόλεμο στο πλευρό της «Αντάντ» και στις 27 Ιουνίου 1917 κήρυξε τον πόλεμο κατά των «Κεντρικών Δυνάμεων».

Στο Δυτικό Μέτωπο, στις φονικές μάχες των χαρακωμάτων προστέθηκε το 1916 η φοβερή μάχη του Βερντέν, ανάμεσα σε Γάλλους και Γερμανούς, που κράτησε 10 μήνες (21 Φεβρουαρίου - 18 Δεκεμβρίου), με τρομακτικές απώλειες και για τους δύο αντιπάλους.

Οι Σύμμαχοι, για να εξασθενήσουν τη Γερμανία, απέκλεισαν με τους στόλους τους τη Βαλτική και την Αδριατική. Οι Γερμανοί, όμως, με τα υποβρύχιά τους βύθισαν πολλά συμμαχικά πλοία.

Στις 3 Φεβρουαρίου 1917, οι Ηνωμένες Πολιτείες εισήλθαν στον πόλεμο για να «εξασφαλίσουν την ελευθερία των θαλασσών», όπως διακήρυξε ο αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον και βαθμηδόν η πλάστιγγα του πολέμου άρχισε να γέρνει προς τη μεριά της «Αντάντ». 

Τον Μάρτιο του 1917 (Φεβρουάριο με το παλαιό ημερολόγιο) ξέσπασε επανάσταση στη Ρωσία που ανέτρεψε τον τσάρο Νικόλαο Β' και ανακηρύχτηκε δημοκρατία με επικεφαλής τον σοσιαλδημοκράτη πολιτικό Αλεξάντρ Κερένσκι. Ο ρωσικός στρατός συνέχισε να μάχεται στο ανατολικό μέτωπο, αλλά χωρίς ηθικό. 

Στις 24 Οκτωβρίου 1917, οι μπολσεβίκοι του Λένιν ανέτρεψαν τον Κερένσκι και ανέλαβαν την εξουσία, εγκαθιστώντας σταδιακά  κομμουνιστικό καθεστώς στην αχανή χώρα («Οκτωβριανή Επανάσταση»).

Το νέο καθεστώς υπέγραψε χωριστή συνθήκη με τη Γερμανία στις 3 Μαρτίου 1918 («Συνθήκη Μπρεστ-Λιτόφσκ») και η Ρωσία εξήλθε του πολέμου. 

Παρά την απώλεια της Ρωσίας, η κατάσταση δεν άλλαξε δραματικά και το πάνω χέρι στον πόλεμο εξακολουθούσε να το έχει η «Αντάντ». Οι μεγάλες γερμανικές επιθέσεις στο «Δυτικό Μέτωπο» (μάχες Σεμέν Ντε Νταμ και Μάρνη) αποκρούστηκαν από τις γαλλοαμερικανικές δυνάμεις. 

Οι Άγγλοι νίκησαν τους Τούρκους στην Παλαιστίνη και τη Μεσοποταμία, όπως και ο ελληνικός στρατός τους Βούλγαρους στο Σκρα (16 Μαΐου 1918). Μεγάλες ήταν και οι επιτυχίες των Ιταλών κατά των Αυστριακών.

Οι Γερμανοί άρχισαν να βλέπουν ότι χάνουν τον πόλεμο. Για να αποφύγουν μεγαλύτερη αιματοχυσία, επαναστάτησαν και ζήτησαν να κλείσει ανακωχή με βάση τους 14 όρους του Αμερικανού προέδρου Γουίλσον, που είχαν δημοσιοποιηθεί σταδιακά από τις 8 Ιανουαρίου έως τις 27 Σεπτεμβρίου 1918 (4 Οκτωβρίου 1918). 

Στις 9 Νοεμβρίου ανακηρύσσεται στη Γερμανία δημοκρατία και την επομένη ο αυτοκράτορας Γουλιέλμος Β' εγκαταλείπει τη χώρα. 

Στις 5 το απόγευμα της 11ης Νοεμβρίου 1918 υπογράφεται η παράδοση της Γερμανίας μέσα σ’ ένα βαγόνι τραίνου και στις 11 το βράδυ της ίδιας ημέρας, ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, που στοίχισε 16 εκατομμύρια νεκρούς και εξαφανισθέντες και 20 εκατομμύρια τραυματίες στα πεδία των μαχών, λαμβάνει τέλος. 

Οι συνέπειές του, όμως, θα στοιχειώνουν για πολλά χρόνια ακόμα τη Γηραιά Ήπειρο. Στις 18 Ιουνίου 1919 υπογράφτηκε η συνθήκη των Βερσαλλιών, με τη συμμετοχή του Ελευθερίου Βενιζέλου, που επέβαλε επαχθείς όρους στη Γερμανία. 

Η Ελλάδα, κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, είχε συνολικές απώλειες 27.000 ανδρών στα πεδία των μαχών (6.000 νεκρούς και αγνοούμενους και 21.000 τραυματίες). 

Η Ελλάδα βγήκε κερδισμένη εδαφικά από τον Μεγάλο Πόλεμο. Με την συνθήκη του Νεϊγύ (27 Νοεμβρίου 1919) της αποδόθηκε η Δυτική Θράκη, ενώ με τη συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920) της παραχωρήθηκαν η Ανατολική Θράκη (μέχρι τα πρόθυρα της Κωνσταντινούπολης), τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος, καθώς και η δυνατότητα εξάσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων στην περιοχή της Σμύρνης.

Στην Ιταλία δόθηκαν τα Δωδεκάνησα και το Καστελόριζο, ενώ στη Μεγάλη Βρετανία αναγνωρίστηκε η προσάρτηση της Κύπρου.

(Πηγή)

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Επιμνημόσυνη Δέηση Υπέρ Πεσόντων Καταδρομέων στην 1η ΜΑΛ

Την Κυριακή 27 Ιουλίου 2014, πραγματοποιήθηκε στην έδρα της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών στο Μάλεμε Χανίων Επιμνημόσυνη Δέηση Υπέρ των Πεσόντων Καταδρομέων της Α΄Μοίρας Καταδρομών και των χειριστών της Πολεμικής Αεροπορίας στις επιχειρήσεις της Κύπρου τον Ιούλιο 1974, παρουσία του Αρχηγού ΓΕΣ Αντιστράτηγου κ. Χρίστου Μανωλά.

Στην τελετή επίσης παρέστησαν από πλευράς στρατιωτικής ηγεσίας ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος κ. Ευάγγελος Αποστολάκης και ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος κ. Ευάγγελος Τουρνάς. Από πλευράς πολιτικής ηγεσίας παρέστησαν ο βουλευτής Χανίων και Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Χρήστος Μαρκογιαννάκης, ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Βουλής, ο Πρόεδρος Συλλόγου Κυπρίων Ν. Χανίων κ. Ιωάννης Χατζηιωάννου, ως εκπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς και οι δημοτικές και θρησκευτικές αρχές της περιοχής και πλήθος κόσμου.

ΠΗΓΗ:http://www.army.gr/default.php?pname=Article&art_id=89625&cat_id=14&la=1

Ετήσιο Σεμινάριο Θαλάσσιας Επιβίωσης στην 116ΠΜ

Την Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014, πραγματοποιήθηκε στην 116 Πτέρυγα Μάχης (116ΠΜ), επίδειξη διάσωσης Ιπταμένου από ελικόπτερο ΑΒ-205 της Πολεμικής Αεροπορίας, στο πλαίσιο του ετήσιου σεμιναρίου θαλάσσιας επιβίωσης.

 Στο σεμινάριο συμμετείχε, για δεύτερη φορά, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός με Διασώστες, Ναυαγοσώστες και Σαμαρείτες από το Περιφερειακό Τμήμα Πατρών.

 ΠΗΓΗ ΚΡΑΝΟΣ

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΣΕΑΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ

Ο νέος μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεος.

 | DOGMA.GR

Αποφασισμένος να αναλώσει τον εαυτό του υπέρ του λαού της Μητρόπολης Θεσσαλιώτιδος δήλωσε κατά τον ενθρονιστήριο λόγο του ο νέος μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Τιμόθεος.

«Ἔτσι, λοιπόν, μή φειδόμενος τοῦ ἑαυτοῦ μου, κόπων, μόχθων ἀλλά καί πόνων, καλοῦμαι, ἔχοντας ὡς ὁδηγό καί πρότυπό μου στήν ἐπισκοπική ζωή καί διακονία μου, τόν Πρῶτο Ἀρχιερέα, τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, καί ἀκολουθώντας «τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ», νά θυσιάσω τήν ζωήν μου ὑπέρ τῶν ἀνθρώπων τῆς πνευματικῆς μου ποίμνης, νά ἐξέλθω σέ ἀναζήτηση τῶν πλανηθέντων καί ἀποκεκομένων, νά συνεργασθῶ μέ τούς ἀδελφούς πρεσβυτέρους γιά νά διαπαιδαγωγήσουμε τήν νεότητα, νά περικρατήσουμε τό γῆρας, νά γίνουμε τοῖς πᾶσι τά πάντα, ἵνα πάντες σωθῶσι καί ἕν ὦσι» σημείωσε χαρακτηριστικά.

Από τον μητροπολιτικό ναό της Καρδίτσας όπου πραγματοποιήθηκε η τελετή, ο νέος μητροπολίτης, κάλεσε σε συστράτευση κληρικούς και λαϊκούς, προκειμένου να συνεχιστεί το έργο «πού ὁραματίστηκαν οἱ φωτισμένοι πρόγονοί μας, οἱ ἅγιοι ἐπίσκοποι, προκάτοχοί μου, οἱ πολιτικοί καί ἐκκλησιαστικοί ἄνδρες πού ἀναδείχθηκαν ἀπό αὐτή τή γῆ, τήν ποτισμένη μέ αἷμα καί ἱδρώτα, καλλιεργημένη μέ πόνους καί στεναγμούς, ὥστε νά ἐγκαθιδρύσουμε τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ στόν τόπο μας».

ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΚΑΤΟΧΟ

Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή της αναφοράς του νέου μητροπολίτη στον παρόντα προκάτοχο του. «Θέλω νά τόν διαβεβαιώσω γιά τήν ἀγάπη μου, τόν σεβασμό μου καί τήν υἱική μου στοργή. Ἡ Ἱερά Μητρόπολη θά συνεχίσει νά τόν τιμᾶ, νά τόν σέβεται καί νά τόν φροντίζει. Τό ἐπισκοπεῖο θά συνεχίσει νά εἶναι τό σπίτι του» είπε ο κ. Τιμόθεος.

Στις προτεραιότητες του νέου μητροπολίτη όπως δήλωσε κατά την ομιλία του είναι η καλύτερη οργάνωση του ενοριακού έργου, η λειτουργική ζωή και η κατήχηση, ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα θα δοθεί στο φιλανθρωπικό έργο.

ΠΛΗΘΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ

Ο νέος μητροπολίτης έφθασε στην πόλη της Καρδίτσας λίγο μετά τις 07:00 το απόγευμα.

Ιδιαίτερα συγκινημένος από την υποδοχή που του επιφύλαξαν οι κάτοικοι και ο κλήρος της Καρδίτσας στην κεντρική πλατεία της πόλης, ο νέος μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος κ.Τιμόθεος απευθύνθηκε προς τον Δήμαρχο.

«Ὅπως βλέπετε, κύριε Δήμαρχε καί ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ Ἐκκλησία μέ ἐνέδυσε μέ τόν πορφυροῦν ἀρχιερατικό Μανδύα, ὁ ὁποῖος συμβολίζει τή δόξα Της, ἡ ὁποία εἶναι στερεωμένη ἐπάνω στό αἷμα τῆς θυσίας τοῦ πρώτου μάρτυρος καί θεμελιωτοῦ τῆς Πίστεώς μας, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί τῶν ἁγίων μαρτύρων καί ὁμολογητῶν οἱ ὁποῖοι ἀγωνίσθηκαν καί ἔχυσαν τό αἷμα τους γιά τήν πίστη στόν κοινό Κύριό μας καί Δεσπότη» είπε ο κ. Τιμόθεος και συμπλήρωσε:.

«Μοῦ ἔθεσε, ἐπίσης, ἡ Ἐκκλησία στό ἀριστερό μου χέρι τήν ἀρχιερατική ράβδο, ἀπόδειξη τῆς πνευματικῆς δυνάμεως καί ἐξουσίας, γιά νά στηρίζομαι σέ αὐτήν ἀλλά καί γιά νά στρέφω πάντοτε τό βλέμμα μου στήν κορυφή της, ἐκεῖ, στά δυό φίδια πού πλαισιώνουν τόν Τίμιο Σταυρό, ὥστε συνεχῶς νά ἔχω κατά νοῦν, ὅτι ἡ Ἐκκλησία θά πολεμεῖται πάντοτε, ἀλλά καί πάντοτε θά νικᾶ».

Ο χαιρετισμός του μητροπολίτη Θεσσαλιώτιδος ολοκληρώθηκε με την αναφορά στον Τίμιο Σταυρό που η Εκκλησία του ενεχείρισε «γιά νά πορεύομαι στή ζωή μου ἀκολουθώντας Ἐκεῖνον, τόν ὁποῖο φέρει ἐπάνω Του, τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή μας Ἰησοῦ Χριστό. Γιά νά μοῦ ὑπενθυμίζει ὅτι σταυρική θά εἶναι ἡ πορεία μου καί ἀφοῦ πρῶτα θά ἁγιάζομαι ἐγώ νά εὐλογῶ καί νά ἁγιάζω μέ Αὐτόν τόν Λαό τοῦ Θεοῦ».

Αύριο ο μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος κ. Τιμόθεος θα τελέσει την πρώτη Θ. Λειτουργία στον μητροπολιτικό ναό της Καρδίτσας όπου θα δεχθεί τις ευχές κλήρου και λαού.