Λίγα λόγια για το Ύψωμα 731

 ΝΤΕΝΗΣΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ Ν. ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ

 Αγαπητοί Αναγνώστες Οι πρόγονοί μας έλεγεαν «Συν Αθηνά και χείρα κίνει». Δε φτάνει να είναι κάποιος απλά τυχερός για να κάνει κάτι μεγάλο. Χρειάζεται προσπάθεια, κόπος, θυσίες, ιδρώτας και στερήσεις για να τα καταφέρει. Χρειάζεται ΑΡΙΣΤΕΙΑ. Ξημερώνοντας 9 Μαρτίου του 1941 στο ύψωμα 731 στην Βόρεια Ήπειρο, το Τάγμα που το υπερασπίστηκε δεν ήταν τυχαίο. Ήταν το 2ο Τάγμα, του 5ου Συντάγματος της 1ης Μεραρχίας.

Της Σιδηράς Μεραρχίας. Της Θεσσαλικής Μεραρχίας. Το 5ο Σύνταγμα αποτελούνταν από άνδρες των Νομών Καρδίτσας και Τρικάλων και είχε αξιοσημείωτη δράση σε όλους τους μεγάλους πολέμους. Πρώτο πάτησε την Ιερή γη της Σμύρνης το 1919 και τελευταίο αποχώρησε από την Ιωνική γη συντεταγμένα και με το κεφάλι ψηλά, πληρώνοντας το τίμημα της διχόνοιας που ταλανίζει αυτόν κατά τα άλλα Υπέροχο Ελληνικό Λαό.

Τον υπέρχο αυτό λαό του οποίου οι κονδυλοφόροι του χύνουν ποτάμια μελάνης για ότι μας υποβιβάζει ως Εθνος και στάζουν μία, δύο σταγόνες μελάνης για Αγνούς Ελληνες Πατριώτες, όπως ο έφεδρος Υποστράτηγος Ιάκωβος Τσούνης, που χάρησε στον Ελληνικό Στρατό, όλα τα εκατομμύριά του, όλη την περιουσία του. Αδάμαστη ψυχή ο Έλληνας.

Το κατάλαβαν και οι Ιταλοί που νόμιζαν ότι θα έκαναν περίπατο μέχρι την Αθήνα. Γρήγορα όμως από επιτιθέμενοι έγιναν αμυνόμενοι και όσο σκληρά και αν προσπάθησαν η Ελληνική ξιφολόγχη έφτασε 100 χιλιόμετρα μέσα στα Αλβανικά εδάφη ελευθερώνοντας για ακόμη μια φορά την πολύπαθη Βόρειο Ήπειρο. Κορυτσά, Λεσκοβίκι, Μοσχόπολη, Πόγραδετς, Πρεμετή, Άγιοι Σαράντα, Δέλβινιο, Αργυρόκαστρο, Δερβιτσάνη και Χιμάρα υποδέχθηκαν τον Ελληνικό Στρατό σαν Ελευθερωτή και όχι σαν Κατακτητή. Ο Μουσολίνι χρειαζόταν επιτέλους μια νίκη, πριν επέμβει ο Χίτλερ. Μήνες προετοίμαζε το σχέδιό του.

Μάζεψε την αφρόκρεμα του Στρατού του και παράταξε 30 Μεραρχίες πλήρους σύνθεσης, με ότι πιο σύγχρονο οπλικό σύστημα είχε. Για να είναι σίγουρος για την επιτυχία που τόσο λαχταρούσε παράταξε σε πλάτος 6 χιλιομέτρων μόνο, ένα ολόκληρο Σώμα Στρατού. Το VIII Σώμα Στρατού που το αποτελούσαν οι Μεραρχίες Κάλιαρι, Πούλια, Πινιερόλο, Μπάρι και 2 Τάγματα Μελανοχιτώνων.

 Η παραπάνω δύναμη πλαισιώνεται εκατέρωθεν από τις Μεραρχίες Σφορτσέσκα και Κυνηγοί των Άλπεων. Ως εφεδρεία οι Ιταλοί στο παραπάνω μέτωπο έχουν της Μεραρχίες Σιένα, Πιεμόντε και Λύκοι της Τοσκάνης. Το Ιταλικό σχέδιο είχε ως αντικειμενικό σκοπό να διανοίξει την κοιλάδα της Ντέσνιτσας ώστε να χωρίσει στα δύο τις Ελληνικές Δυνάμεις. Το ύψωμα 731 ήταν καρφί στο «μάτι» της Ιταλικής πολεμικής μηχανής.

 Όσο παρέμενε σε Ελληνικά χέρια κάθε προσπάθεια των Ιταλών ήταν καταδικασμένη. Το 2ο Τάγμα του 5ου Συντάγματος είχε το προηγούμενο μόλις βράδυ αντικαταστήσει ένα άλλο Τάγμα πάνω στο 731. Όλο το βράδυ οι Αξιωματικοί ενημερώνονταν και αυτοί με τη σειρά τους ενημέρωναν του Στρατιώτες τους για τα σχέδια μάχης που είχαν ετοιμαστεί για να αντιμετωπιστεί η επερχόμενη Ιταλική επίθεση.

 Το πρωί 6:30 αρχίζει ο χαλασμός. Κάθε δευτερόλεπτο πέφτουν 11 βλήματα πάνω στο ύψωμα. 100.000 συνολικά οβίδες πλήγωσαν τη γη. Εξαφάνισαν το δάσος που υπήρχε. Κόντυναν το ύψος του βουνού κατά 5 μέτρα. Κατέστρεψαν συρματοπλέγματα, χαρακώματα και οργανωμένες θέσεις μάχης.

 Το μόνο που δεν κατάφεραν ήταν να κάμψουν το Ηθικό και την Πίστη των Δυτικοθεσσαλών Στρατιωτών, οι οποίοι με αυταπάρνηση και ανδρεία έστησαν με τα κορμιά τους τείχος αδιαπέραστο. Κόλαση είναι η μόνη λέξη που έρχεται στο μυαλό κάθε ανθρώπου, καθώς βλέπει παντού διαμελισμένα πτώματα, καθώς μυρίζει καμένη σάρκα και μπαρούτι, καθώς ακούει ουρλιαχτά και εκρήξεις.

Όμως η διαταγή της Μεραρχίας είναι σαφής: «Επί των κατεχομένων θέσεων το τάγμα να αμυνθεί μέχρι εσχάτων». Ο επικεφαλής Ταγματάρχης, ο οποίος γνωρίζει καλά τους Στρατιώτες του, ανθρώπους καθημερινούς, εργάτες, καθηγητές, αγρότες και μηχανικούς. Ανθρώπους με πιστεύω και ιδανικά.

Ανθρώπους που ξέρουν γιατί κρατάνε το ντουφέκι, γιατί πατάνε τη σκανδάλη, δίνει την απάντηση που τους εκφράζει όλους μαζί «οτιδήποτε και αν συμβεί δεν θα εγκαταλείψω το 731 και έχω την πεποίθηση ότι δεν θα περάσουν οι Ιταλοί» και έτσι έγινε. 18 λυσσαλέες επιθέσεις, μετά από τρομερή προπαρασκευή πυροβολικού έκαναν οι Ιταλοί την πρώτη εβδομάδα.

Όλες έσπασαν πάνω στη λόγχη του Έλληνα Στρατιώτη. Όλες έσπασαν σε έναν απίστευτο σε ένταση και σημασία αγώνα των Ελλήνων Στρατιωτών γραμμένο με ατελείωτο αίμα και απίστευτη τόλμη. Οι μόνοι που ανέβηκαν στο 731 Ιταλοί ήταν οι αιχμάλωτοι.

 Η τιτανομαχία του Υψώματος 731 ήταν μοναδική από πολλές απόψεις. Υπήρξε μοναδικό φαινόμενο Ηρωισμού και αυταπάρνησης του Έλληνα Στρατιώτη. Δίκαια το είπαν οι Θερμοπύλες που δεν έπεσαν. Δίκαια οι Στρατιώτες μας το ονόμασαν Γολγοθά.

Δίκαια χαράχθηκε στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Δίκαια οι Ιταλοί το ονόμασαν «Ιερή γη» για να τιμήσουν τους «12.000» που χάθηκαν μπροστά του. Δίκαια βάση Προεδρικού διατάγματος τιμάται σε Καρδίτσα και Τρίκαλα. Άδικα υπάρχει όμως μνημείο μόνο στα Τρίκαλα. Βέβαια, έχουν γίνει οι πρώτες ενέργειες και στην πόλη μας για αντiστοιχο μνημείο.

 Κύριε Αντιπεριφερειάρχη, Κύριε Δήμαρχε, οι συμπολίτες μας δε θυσιάστηκαν για ένα μνημείο 50.000 ή 100.000 ευρώ. Θυσιάστηκαν γιατί γνώριζαν ότι μια χώρα χωρίς σύνορα δεν είναι «χώρα» είναι χώρος. - Θυσιάστηκαν γιατί γνώριζαν ότι ένας λαός δίχως εθνική συνείδηση δεν είναι «λαός» είναι πληθυσμός.

Θυσιάστηκαν απλά για τα ιδανικά τους, γι’ αυτό σας παροτρύνω επισπεύσετε το μνημείο που τους οφείλουμε. Κύριοι της Επιτροπής, ονομασίας οδών της πόλης μας δεν υπάρχουν μόνο Ηρωες του Πολυτεχνείου. Υπάρχουν και 371 νεκροί γνωστοί Ήρωες του Υψώματος 731.

Αθάνατοι Ηρωες του Υψώματος 731 Σας τιμούμε και σας ευχαριστούμε γι’ αυτά του πράξατε.