Στον Άγνωστο Στρατιώτη είναι χαραγμένες λέξεις για να μας
θυμίζουν το μεγαλείο της Ελληνικής Ψυχής, την αυταπάρνηση του Έλληνα Στρατιώτη,
τα κατορθώματα των λίγων εναντίον των πολλών, τη Δημιουργία του Νεώτερου
Ελληνικού Κράτους
Υπάρχει όμως και ένα αριθμός. 731. Τρία νούμερα σε φθίνουσα
σειρά γραμμένα. Φθίνουσα όπως και η απόπειρα των Ιταλών εναντίων των Ελλήνων.
Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος μπορεί να χωριστεί σε τρεις φάσεις.
Η 1η φάση ξεκινάει την 28η Οκτωβρίου με την Ιταλική εισβολή.
Η 2η φάση ξεκινάει την 14η Νοεμβρίου με την Αντεπίθεση του
Ελληνικού Στρατού που είχε ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση για μια φορά ακόμη
της Βορείου Ηπείρου.
Η 3η φάση ξεκινάει την 9η Μαρτίου με την επιχείρηση
Πριμαβέρα του Ιταλικού Στρατού.
Μετά την κατάληψη της Κλεισούρας την 10η Ιανουαρίου του 1941
το μέτωπο σταθεροποιήθηκε όλο το χειμώνα σε μία γραμμή από το Πόγραδετς μέχρι
βόρεια της Χειμάρας.
Ο Μουσολίνι σαν πληγωμένο θηρίο ήθελε απελπισμένα μια νίκη.
Ήθελε μια νίκη για εξιλέωση, γιατί έβλεπε ότι ο Χίτλερ θα του έπαιρνε την μικρή
μπουκιά -που την έλεγαν Ελλάδα- απ’ το στόμα. Το σχέδιο των Γερμανών για
την εισβολή στην Ελλάδα με την κωδική ονομασία «Μαρίτα» ήταν ήδη έτοιμο.
Το πρωί της 2ας Μαρτίου του 1941 ο Μουσολίνι έρχεται στην
Αλβανία για να αναλάβει ο ίδιος την διεύθυνση της επιχείρησης «Πριμαβέρα». Έχει
συγκεντρώσει 25 Μεραρχίες πλήρης σύνθεσης με 140.000 άνδρες. Έχει μαζί του 400
αεροσκάφη, εκατοντάδες πυροβόλα διαφόρων διαμετρημάτων, εκατοντάδες άρματα και
χιλιάδες όλμους. Επί 7 ημέρες ο ίδιος ο Μουσολίνι έτρεξε σε όλο το μήκος του
μετώπου ώστε να ανυψώσει το ηθικό των ανδρών του.
Στις 4:30 π.μ. της 9ης Μαρτίου ο Μουσολίνι λαμβάνει θέση στο
παρατηρητήριο της Ρεχόβα, ως άλλος Ξέρξης, για να παρακολουθήσει την επικείμενη
νίκη. Ποτέ άλλοτε Ανώτατος Στρατιωτικός Ηγέτης δεν βρέθηκε τόσο κοντά στην
πρώτη γραμμή της Μάχης.
Στις 6:30 δίνεται το σύνθημα. 100.000 βλήματα πέφτουν μέσα
σε 2 ώρες πάνω στο 731. Πλέον δεν υπάρχει 731, δεν υπάρχει το δάσος που υπήρχε.
Όλα επάνω στο 731 έχουν ανασκαφθεί ακόμα και οι πέτρες έγιναν άχνη…….
7 μεραρχίες επιτέθηκαν σε ένα μέτωπο 3 χιλιομέτρων το οποίο
υπερασπίζονταν μια Ελληνική μεραρχία μειωμένης σύνθεσης. Η επίθεση των Ιταλών
έχει ως στόχο το πιο ευάλωτο από εδαφικής άποψης σημείο. Ένα χωματοβούνι το 731
που βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Τρεμπεσίνα.
Οι Ιταλοί δεν γνωρίζουν όμως ότι το 731 το υπερασπίζεται το
Ηρωϊκό 2ο τάγμα του 5ου Συντάγματος, που αποτελείται από Καρδιτσιώτες και
Τρικαλινούς Μαχητές. Άνθρωποι καθημερινοί εργάτες, αγρότες, επιστήμονες.
Άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Άνθρωποι όμως με ιδανικά, με πιστεύω, με
καρτερία. Άνθρωποι που έχουν ψηλά το κεφάλι.
Διοικητής του 5ου Συντάγματος είναι ο Συνταγματάρχης
Νικόλαος Γεωργούλας, από την Ρεντίνα Καρδίτσας και διοικητής του Τάγματος ο
Ταγματάρχης Δημήτριος Κοσλάς.
Στη γραπτή διαταγή του Συνταγματάρχη προς τον Ταγματάρχη
ανέφερε «ότι επί των θέσεων που έχει καταλάβει το Τάγμα θα πρέπει να αμυνθεί
μέχρι εσχάτων». Η απάντηση του Ταγματάρχη ήταν «οτιδήποτε και αν συμβεί δεν θα
εγκαταλείψω το 731 και έχω την πεποίθηση ότι δεν θα περάσουν οι Ιταλοί».
Και πράγματι της πρώτες 7 ημέρες οι Ιταλοί είχαν εξαπολύσει
18 επιθέσεις επί του υψώματος 731. Όλες αποκρούστηκαν. Μέσα σε μία εβδομάδα
τουλάχιστον 12.000 Ιταλοί κείτονταν νεκροί μπροστά από το 731. Οι Μεραρχίες
Κάλιαρι, Πούλιε και Μπάρι υπάρχουν πλέον μόνο σε χαρτιά.
Την 14η Μαρτίου οι Ιταλοί καταφέρνουν να ανέβουν στο ύψωμα.
Όλα κρέμονται από μία κλωστή. Τότε ο Λοχαγός Κουρτίδης με μια μικρή ομάδα
πολεμιστών και φωνάζοντας «Αέρααα» επιχείρησαν την ανακατάληψη. Οι ξιφολόγχες,
οι χειροβομβίδες, οι πέτρες και οι υποκόπανοι έχουν την τιμητική τους. Η
Ελληνική Ανδρεία έκανε πάλι το ύψωμα Ελληνικό.
Την 24 Μαρτίου στις 1:30 και 3:00 τα χαράματα προσπάθησαν
για τελευταία φορά οι Ιταλοί να καταλάβουν το ύψωμα. Οι νεκροί τους έχουν
φτάσει πλέον στους 14.000, ξεχωριστά οι τραυματίες, οι αγνοούμενοι και οι
αιχμάλωτοι.
Η ήττα τους είναι ολοκληρωτική. Το ύψωμα 731 πλέον δεν
υπάρχει. Οι νέες μετρήσεις κάνουν λόγο για 729.
Εμείς οι Έλληνες είμαστε συναισθηματικός Λαός. Είμαστε ένας
Λαός που γνωρίζει να τιμά τον παρελθόν του. «Οι φίλοι της Ιστορίας Ν.
Καρδίτσας» ανήγειραν ένα μικρό μνημείο επί του υψώματος για να τιμήσουν όλους
τους πεσόντες επί το 731. Δυστυχώς η σημερινή πολιτεία έκανε ένα τραγικό λάθος.
Κατασκεύασε ένα «τέρας» για να τιμήσει στους Μισούς Πεσόντες. Οι Αξιωματικοί,
Υπαξιωματικοί και Στρατιώτες που θυσίασαν την ζωή τους δεν το έκαναν για να φτιάξουν
οι επιγονοί τους μια σύγχρονη «μουτζούρα» στο πουθενά. Το έκαναν για τα πιστεύω
και τα ιδανικά τους.
Σήμερα, άμεσα ως Πρόεδρος των Εφέδρων Αξιωματικών, προτείνω
εδώ και τώρα όλοι οι θεσμοί της πόλεως και του Νομού, να φτιάξουμε μία επιτροπή
η οποία να κατασκευάσει ένα Μνημείο σεμνό «όπως και οι πολεμιστές μας» μέσα
στον ιστό της πόλεως όπου του χρόνου θα έχουμε την τιμή να καταθέσουμε
στεφάνι προς τιμήν των Ηρώων μας.
ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΤΕ.
ΞΕΡΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΣΑΣ ΤΙΜΑΜΕ.
Σας Ευχαριστώ
Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΦΕΔΡΟΥ
Δόκιμος Έφεδρος Ανθυπολοχαγός: o βαθμός του Δ.Ε.Α. υφίσταται
από τον 19ο αιώνα και προέρχεται από το δοκώ ( νομίζω, πιστεύω ), το οποίο
αρχικά σήμαινε «αποδεκτός ύστερα από δοκιμασία». Οι Δ.Ε.Α. υπηρετούν πλήρη
θητεία και 1 μήνα πριν απολυθούν ονομάζονται Ανθυπολοχαγοί. Στην Εφεδρεία,
μπορούν να προαχθούν μέχρι και το βαθμό του Λοχαγού.
Ο ΔΕΑ, αν και Ανθυπασπιστής όσον αφορά την κατηγοριοποίηση,
τοποθετείται στη δύναμη των Αξκών. Τα διακριτικά του βαθμού του πάντοτε
δεικνύουν το Όπλο / Σώμα στο οποίο ανήκει.
Για να φθάσει κάποιος να γίνει ΔΕΑ, πρέπει να περάσει πρώτα
από την εκπαίδευση που προβλέπεται στη Σχολή Αξιωματικών του Όπλου ή Σώματος
που ανήκει. Στο διάστημα της εκπαίδευσής του είναι υποψήφιος Εφ. Αξιωματικός ,
άλφα (Α) την πρώτη περίοδο και βήτα (Β) την τελευταία. Η εκπαίδευση είναι
σκληρή και απολύτως στρατιωτική. Υποβιβάζεται σε Λοχία, σε περίπτωση που
αδυνατεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντα του Αξκού.
Με την αποφοίτησή τους από τη σχολή, οι σπουδαστές
ονομάζονται Δόκιμοι Έφεδροι Αξιωματικοί και συνεχίζουν την εκπαίδευσή τους στις
Σχολές εφαρμογής των Όπλων και Σωμάτων στα οποία εντάχθηκαν, όπου και αποκτούν
εξειδικευμένες γνώσεις για το έργο το οποίο θα κληθούν να εκτελέσουν.
Οι σκοποί του Συνδέσμου είναι οι εξής :
Η ενημέρωση των Εφέδρων σε εφεδρεία Αξιωματικών στις
τεχνολογικές εξελίξεις στις Ενοπλες Δυνάμεις από την εισαγωγή νέων οπλικών
συστημάτων και στις σύγχρονες μεθόδους διοίκησης και ηγεσίας.
Η βελτίωση της ετοιμότητας των Εφεδρικών δυνάμεων της Χώρας
για την καλύτερη αντιμετώπιση των προβλημάτων που ανακύπτουν σε περίπτωση
επιστράτευσης και πολεμικής κινητοποίησης.
Η καλλιέργεια της ψυχικής ενότητας μεταξύ των Εφέδρων
Αξιωματικών και η επιδίωξη της ηθικής και πνευματικής τους εξύψωσης.
Η διατήρηση της επαφής τους με τις Ενοπλες Δυνάμεις.
Με δεδομένο το γεγονός ότι ο Σύνδεσμος δεν
επιχορηγείται από τον Κρατικό προϋπολογισμό και ότι το Δ.Σ. του είναι
αιρετό και άμισθο, επιτελεί το Εθνικής σημασίας έργο του με
επιτυχία χωρίς ποτέ να τεθεί θέμα αναποτελεσματικότητας και δυσλειτουργίας του.
Ο Σύνδεσμος επιτελεί το κοινωνικό έργο του
Εφεδρικού Κινήματος με απώτερο σκοπό την διατήρηση του αγωνιστικού φρονήματος
και την δημιουργία ενότητας μεταξύ στρατού και λαού. Ενόψει δε και της
λειτουργίας του θεσμού της "παλλαϊκής άμυνας" ,υπάρχει έντονη η
ανάγκη διατήρησης ενός διευρυμένου και δυναμωμένου Εφεδρικού Κινήματος.
Η καθιερωμένη, από το 1982, πρακτική του Συνδέσμου να
φέρει μορφή ΝΠΔΔ, έχει δημιουργήσει μια ιστορική συνέχεια για το Εφεδρικό
Κίνημα και έχει αποδείξει τη λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητά του με
αυτή την μορφή.