Ν. Λυγερός
Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ μέσω
του υφυπουργού εξωτερικών αρμόδιο για τα θέματα υδρογονανθράκων θα βρίσκονται
στην υπογραφή του συμβολαίου της Exxon Mobil με την Κύπρο για το θαλάσσιο
οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ, δίνει το στίγμα της αλλαγής φάσης των δεδομένων
με την νέα κυβέρνηση. Ήδη έχουμε πει ότι ο νέος Πρόεδρος δίνει τεράστια σημασία
στη Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο και τώρα βλέπουμε διπλωματικές
κινήσεις που γίνονται πράξεις. Έτσι, η πραγματικότητα αλλάζει και η Exxon Mobil
που έρχεται να ενισχύει την παρουσία της Total από τη Γαλλία και της Eni από
την Ιταλία, δείχνει ότι έχουμε πια την πρακτική ενεργοποίηση ενός οριζόντιου
ενεργειακού άξονα που ενώνει την Ευρωπαϊκή Ένωση με την Αίγυπτο και το Ισραήλ,
με την παρουσία των ΗΠΑ. Δεν πρόκειται, λοιπόν, για κάτι το ουδέτερο, αλλά για
μια πράξη με επιπτώσεις που δείχνει τη στρατηγική που έχει επιλεχθεί για να
δυναμώσει η παρουσία και των ΗΠΑ και της Ευρώπης στην Ανατολική Μεσόγειο. Όσοι,
λοιπόν, δεν πίστευαν σ’ αυτήν την εξέλιξη πρέπει τώρα να αποδεχτούν όχι το
λάθος τους, που φυσικά δεν μας ενδιαφέρει, αλλά την αρχή μιας νέας
πραγματικότητας που δεν έχει σχέση με ξεπερασμένα σχήματα που κουβαλούν ακόμα
στο μυαλό τους λόγω απουσίας γνώσεων στην στρατηγική και στην ενέργεια.
Η επιτυχία του East-Med
Ν. Λυγερός
Με την υπογραφή της συμφωνίας
μεταξύ της Ιταλίας, της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ, ο αγωγός φυσικού
αερίου East-Med που θα διασυνδέσει τις τέσσερις χώρες, μπαίνει σε μια νέα φάση
που ξεπερνά την έννοια του οράματος, αφού πρόκειται πια για το τεχνικό κομμάτι.
Έτσι όσοι δεν πίστευαν σε αυτό το εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,
αναγκάζονται τώρα να αποδεχθούν μια νέα πραγματικότητα που προετοιμάζει νέες
προοπτικές και διαδικασίες για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ανατολική
Μεσόγειο. Η τελευταία αποκτά μια επιπλέον προστιθέμενη αξία. Έτσι όλες οι χώρες
που βρίσκονται στην περιοχή μπορούν να αξιοποιήσουν αυτά τα στρατηγικά
δεδομένα. Έρχεται αυτή η νέα απόφαση να ενισχύσει εκείνη της ένταξης στην
Ευρωπαϊκή Ένωση και της θέσπισης της Κυπριακής ΑΟΖ, αλλιώς δεν θα μπορούσαμε
καν να συνομιλούμε σε διπλωματικό επίπεδο γι’ αυτή την διακρατική επιτυχία. Ο
αγωγός East-Med που ανήκει στα projects of common interest της Ευρώπης,
αποδεικνύει όλη την γενικότερη αξία των κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Και η
πορεία του αγωγού έρχεται να υποστηρίξει και τα στρατηγικά αποθέματα της Κύπρου
και της Ελλάδας Νότια της Κρήτης. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε πρόσβαση σε αυτόν
όταν αξιοποιήσουμε και τα θαλάσσια οικόπεδα Νότια της Κρήτης. Διότι ακόμα κι αν
έχετε ΑΟΖ και θαλάσσια οικόπεδα, δίχως γύρους αδειοδότησης δεν παράγεται έργο.
Ο αγωγός East-Med αποτελεί μια εναλλακτική λύση για τις χώρες που ζουν στην
περιοχή μας και είναι σύμμαχοι ενάντια στη βαρβαρότητα των κατακτητών.
Η αναγκαία ελληνική ΑΟΖ
Ν. Λυγερός
Με τα νέα δεδομένα τόσο για
το EuroAsia Interconnector όσο και για τον αγωγό φυσικού αερίου East Med, η
ελληνική ΑΟΖ γίνεται όλο και πιο αναγκαία και η θέσπισή της φαίνεται πια σε
όλους τους συμμάχους μας που έχουν κάνει αυτό το νομικό βήμα, ως απαραίτητη.
Οι
πιέσεις οι εξωτερικές είναι όλο και πιο έντονες παρόλο που τοπικά κανείς δεν
φαίνεται να καταλαβαίνει τη σημασία των εξελίξεων όχι μόνο στην Ανατολική
Μεσόγειο, αλλά και στην ίδια την Ελλάδα.
Διότι και ο αγωγός φυσικού αερίου East
Med και το ηλεκτρικό καλώδιο EuroAsia Interconnector θα περάσουν από την ΑΟΖ
των τεσσάρων χωρών. Αλλά αυτή πρέπει να υπάρχει στην Ελλάδα και να γίνει επίσης
οριοθέτηση με την Κύπρο ακόμα και σε συνεργασία με την Αίγυπτο.
Κι όσοι
πιστεύουν ότι πρόκειται να προσελκύσουμε μεγάλες πετρελαϊκές στα θαλάσσια
οικόπεδα που βρίσκονται Νότια της Κρήτης και εφάπτονται στην ΑΟΖ της Λιβύης
χωρίς να υπάρξει επίσημη συμφωνία οριοθέτησης με την ίδια, κάνουν απλά ένα
στρατηγικό λάθος.
Το γεγονός ότι όλα προχωρούν δίχως δυναμική εκ μέρους της Ελλάδας.
Όσο για τις περιφέρειες δύσκολα καταλαβαίνουν πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος
τους σε αυτά τα θέματα δίχως την τεχνογνωσία, διότι βλέπουν τον εαυτό τους μόνο
και μόνο ως ένα μεγάλο χωριό που δεν έχει άποψη, ενώ υπήρξαν άνθρωποι που
πάλεψαν έως το τέλος για ν’ ακολουθήσουν τη στρατηγική της ενέργειας.