Στις 23 Απριλίου του 1827 έπεσε υπέρ
πατρίδος ο μεγάλος ήρωας τους Γένους, Γεώργιος Καραϊσκάκης ή Καραΐσκος, όπως
ήταν το πραγματικό του όνομα. (Το
Καραϊσκάκης ήταν υποκοριστικό του επιθέτου του, ως ο γιος του Καραΐσκου).
Ιδιαίτερος και ατίθασος
χαρακτήρας, όπως ορίζει η φύση των Ελλήνων, κράτησε μέχρι το τέλος άσβεστη μέσα
του την φλόγα της ελευθερίας.
Έδωσε επικές μάχες πλάι
στον Κολοκοτρώνη, τον Μακρυγιάννη, κ.α., ανέλαβε σχεδόν ολοκληρωτικά την
στήριξη των Πολιορκημένων του Μεσολογγίου και πρωτοστάτησε σε ηρωικές νικηφόρες
μαχές απέναντι στον εχθρό.
Αναχαίτισε την πορεία του
τουρκικού στρατού στην Στερεά Ελλάδα με την βοήθεια μόλις 680 ανδρών!
Ειδικότερα στις 23
Φεβρουαρίου 1827 ο Καραϊσκάκης είχε ελευθερώσει ολόκληρη την Στερεά Ελλάδα,
εκτός του Μεσολογγίου, της Βόνιτσας και της Ναυπάκτου.
Ορμούσε πάντα πρώτος
ακόμη και στις πιο μικρές αψιμαχίες, γεγονός που ανάγκασε τον Κολοκοτρώνη να
του πει τα εξής: “είναι ανάγκη να σώσεις τον εαυτόν σου για να σωθεί και η
πατρίδα“. Ο Καραϊσκάκης, όμως, παρά τις συστάσεις και παρά την άσχημη κατάσταση
της υγείας του, έσφιγγε τα δόντια και συνέχιζε.
Σε μία από αυτές τις εμπλοκές τραυματίστηκε
σοβαρά και λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή έγραψε απευθυνόμενος στους
συναγωνιστές του: “Εγώ πεθαίνω. Όμως
εσείς να είστε μονιασμένοι και να βαστήξετε την πατρίδα”.
Ήξερε πως οι Έλληνες μόνο ως μία γροθιά μπορούσαν
να πετύχουν το ακατόρθωτο! Ο
Καραϊσκάκης προσπάθησε να τους δείξει τον δρόμο ξεπερνώντας τον ίδιο του τον
εαυτό και αψηφώντας κάθε εμπόδιο και δυσκολία.
(Πηγή)
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr