Η Ιστορία του Πυροβολικού

Το έμβλημα του Όπλου του Πυροβολικού φέρεται επί ασπιδίον, το οποία απεικονίζει δύο διασταυρωμένα πυροβόλα με ένα κατευθυνόμενο βλήμα σε κατακόρυφη θέση, έτοιμο προς εκτόξευση. Τα παλαιού τύπου πυροβόλα συμβολίζουν τη μακρόχρονη παράδοση του πυροβολικού μάχης και ο πύραυλος, το αντιαεροπορικό πυροβολικό και τα σύγχρονα πυραυλικά μέσα. Η όλη απεικόνιση είναι μαύρου και κίτρινου χρώματος.

Πρόκειται για τα παραδοσιακά χρώματα του Ελληνικού Στρατού, που "έλκουν" την προέλευσή τους από την κιτρινόμαυρη σημαία του Βυζαντίου με το δικέφαλο αετό. Στην περίπτωση του εμβλήματος του Πυροβολικού, το μαύρο φόντο συμβολίζει το χρώμα της πυρίτιδας, ενώ το κίτρινο, το χρώμα του Στρατού, στον οποίο ανήκει το Όπλο του Πυροβολικού. Στην κορυφή του ασπιδίον αναγράφεται το αρχαιοελληνικό ρητό: "Ισχύς διά της γνώσεως". Το ρητό αυτό συμβολίζει τον τεχνικό χαρακτήρα του Όπλου του Πυροβολικού και δίδει το μήυμα, ότι η απόκτηση των απαιτούμενων γνώσεων από έναν αξιωματικό (ή οποιοδήποτε στέλεχος του Όπλου) αποτελεί το μεγαλύτερο συντελεστή ισχύος για τον ίδιο και κατ' επέκταση για το Όπλο, στο οποίο υπηρετεί.

Η μπάλα του παλιού κανονιού, η "γκρανάτα" με τη φλόγα να ξεπηδάει από μέσα της, η "φλογοφόρος ροιά", όπως ονομαζόταν επίσημα, είναι από τα αρχαιότερα και χαρακτηριστικότερα σύμβολα πολλών Όπλων και Σωμάτων. Το 1937, η χρυσοκέντητη "φλογοφόρος ροιά" τοποθετήθηκε στο κολάρο και της μεγάλης στολής του Πεζικού, ενώ κατασκευάσθηκαν επίχρυσες μεταλλικές για τα επιράμματα της χακί στολής των αξιωματικών των τεσσάρων Όπλων, και οι ίδιες από λευκό μέταλλο για τις στολές της Χωροφυλακής. Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η επίχρυση "φλογοφόρος ροιά" παραμένει μόνο στις στολές των αξιωματικών του Πυροβολικού και από λευκό μέταλλο για τη Χωροφυλακή. Το 1968, η δικτατορία αντικατέστησε το ιστορικό αυτό έμβλημα με το σύγχρονο έμβλημα του Πυροβολικού. Οι αξιωματικοί της Χωροφυλακής διατήρησαν τη " φλογοφόρο ροιά" τους μέχρι το 1984, οπότε ενσωματώθηκαν στη νέα Ελληνική Αστυνομία.

Χρονολογίες-ορόσημα

1821 Συγκροτείται στην Καλαμάτα η πρώτη πυροβολαρχία από το Δημήτριο Υψηλάντη
1828 Οργανώνεται το πρώτο Τάγμα Πυροβολικού
1828 Συγκρότηση της Σχολής Πυροβολικού στο Τάγμα Πυροβολικού στο Ναύπλιο
1829 Καθιέρωση της Αγίας Βαρβάρας ως προστάτιδας του Πυροβολικού
1843 Για πρώτη φορά γίνεται διάκριση ανάμεσα σε πεδινό και σε ορειβατικό Πυροβολικό
1853 Μετονομασία του Τάγματος Πυροβολικού σε Μοίρα Πυροβολικού
1874 Η Μοίρα αναπτύχθηκε σε Σύνταγμα Πυροβολικού με πυροβόλα εμπροσθογεμή
1940 Συμβολή του Πυροβολικού στον αγώνα του αλβανικού μετώπου
1943 Συμμετοχή δύο (2) Συνταγμάτων Πυρ/κού στις μάχες του Ελ Αλαμέιν και του Ρίμινι
1951 Αρχίζει η προμήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες των Ρ/Μ οβιδοβόλων Μ-101 105 χιλ. και Μ-114Α1 155 χιλ.
1960 Προμήθεια μίας (1) Μοίρας Κ/Β "ΧΩΚ"
1977 Τίθενται σε υπηρεσία τα Α/Κ οβιδοβόλα Μ-109ΑΙΒ
1980 Ανάπτυξη από την ΕΒΟ του Α/ Α συστήματος "ΑΡΤΕΜΙΣ-30"
1994 Το ελληνικό Πυροβολικό εξοπλίζεται με αριθμό συστημάτων πολλαπλών εκτοξεντών πύραύλων 122 χιλ. τύπού RM-70
1995 Παραλήφθηκε από τις ΗΠΑ αριθμός πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων MLRS
1998 Παρελήφθησαν οι πρώτοι πύραυλοι ATACAM'S

Αγία Βαρβάρα

Η Αγία Βαρβάρα έζησε και μαρτύρησε επί Αυτοκράτορα Μαξιμιανού. Η μνήμη της τιμάται στις 4 Δεκεμβρίου από την Ορθόδοξη Ανατολική και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Η Αγία Βαρβάρα ήταν μονογενής θυγατέρα του πλούσιου Έλληνα ειδωλολάτρη Διόσκουρου , Σατράπη της Νικομήδειας.

Παρόλο που το περιβάλλον στο οποίο ανατράφηκε , το αποτελούσαν φανατικοί ειδωλολάτρες, η Αγία φωτίσθηκε από την αλήθεια του Θείου Λόγου και νέα ακόμα ασπάσθηκε το Χριστιανισμό.

Αυτό προκάλεσε την οργή του πατέρα της που μεταχειρίσθηκε κάθε μέσο, ακόμα και βασανισμούς για να την μεταπείσει. Όταν όμως βρέθηκε εμπρός στην υπερήφανη και σταθερή στάση της την παρέδωσε στο διοικητή της επαρχίας , για να την τιμωρήσει. Ο Έπαρχος εντυπωσιάσθηκε από την έξοχη ομορφιά της νέας και προσπάθησε να την επαναφέρει στην ειδωλολατρία. Εμπρός όμως στην αμετάκλητη απόφαση της να μην απαρνηθεί το Χριστό, την υπέβαλλε σε φρικτά μαρτύρια, γι' αυτό και ονομάσθηκε Μεγαλομάρτυρας.

ελικά αποκεφαλίσθηκε με το ξίφος του ιδίου του πατέρα της, "ταίς πατρικαίς χερσί τω πατρικώ ξίφει την τελειώσιν δέχεται", όπως λέει ο βιογράφος της Συμεών. Και κατά την παράδοση, καθώς απομακρύνονταν από την σφαγή της θυγατέρας του , η Θεία Δίκη , με μορφή κεραυνού, κατέκαψε το δήμιο -πατέρα. Τον τιμωρό αυτό κεραυνό συμβολίζουν τα πυρά του Πυροβολικού και το 1829 καθιερώθηκε ως προστάτιδα του Ελληνικού Πυροβολικού και στις 4 Δεκεμβρίου του ιδίου χρόνου γιορτάσθηκε το γεγονός στο στρατόπεδο του μόλις συγκροτιθέντος πρώτου "Τάγματος Πυροβολητών", όπως ονομάζονταν τότε, οπότε και προσφέρθηκαν στους επισκέπτες οι από τότε πατροπαράδοτοι λουκουμάδες με κονιάκ.
Η Διεύθυνση Πυροβολικού για να τιμήσει τη Προστάτιδα του Όπλου Αγία Βαρβάρα εξέδωσε (1999) αναμνηστικό μετάλλιο με την ευκαιρία των 170 ετών από της καθιέρωσης της ως προστάτιδος το 1829.