Ο Διοικητής του 749 Jager Retsiment Wölfinger και
ο Διοικητής της Α.Α. 116 Μάχιμης Μονάδας Αναγνωρίσεων Ίλαρχος Gnassστην
έδρα της Μεραρχίας (Κόρινθος), παρουσιάζουν το τελικό επιτελικό σχέδιο της
Επιχείρησης Καλάβρυτα. Δόθηκαν οι τελικές διαταγές για την Επιχείρηση. Ημέρα
Χ = 5.12
Επιδρομή από 80-100 συμμορίτες, μεταξύ 20.00 και 22.00, στη
βάση της Ανδρίτσας (6 χλμ. Ν του Αχλαδόκαμπου). Φίλιες απώλειες: 10
νεκροί, 4 τραυματίες Εχθρικές απώλειες: 2 νεκροί καταμετρηθέντες.
Αναγνώριση του 1/737 Jager Retsiment προς Σκλαβοχώρι (4 χλμ. Ν της Σπάρτης)
χωρίς φίλιες απώλειες. Εχθρικές απώλειες: 1 νεκρός, 6 αιχμάλωτοι και ελάχιστα
λάφυρα. Συμμοριτική επιδρομή σε φορτηγά οχήματα του Απεσταλμένου Neubacher. Καμία
απώλεια.
Διαταγή για την Επιχείρηση «Ανδρίτσα».
Το Αρχηγείο ΕΛΑΣ Β.Δ.Πελοποννήσου (Αχιλλέας, Μίχου,
Αλέξανδρος) με υπόδειξη των Άγγλων συνδέσμων, απορύπτουν πρόταση του Φρουραρχείου
ΕΛΑΣ Μαζεϊκων για την μεταφορά εκτός επαρχίας Καλαβρύτων των Γερμανών
Αιχμαλώτων της μάχης Ρογών - Κερπινής.
Ακούστε τις μαρτυρίες όσων γλύτωσαν από το εκείνο το
ολοκαύτωμα…
” Άνοιξαν τα χρηματοκιβώτια της ΑΤΕ και του Ταμείου και
έκλεψαν όλα τα λεφτά. Τους πήραν τα δαχτυλίδια, τα ρολόγια και ότι είχανε και
μετά τους σκοτώσανε”.
” Οι βάρβαροι πιστεύανε ότι σκοτώνοντας εμάς θα σκότωναν και
την Ελευθερία. Η Ελευθερία όμως ποτέ δεν σκοτώνεται γιατί όπως και ο Θεός είναι
ιδέες!”
” Η κάθε μια από εμάς τις γυναίκες ψάχναμε όλη νύχτα στους
σωρούς να βρούμε τον δικό μας άνδρα τα δικά μας παιδιά… Το πρωί αρχίσαμε να
τους κουβαλάμε κάτω στο νεκροταφείο για να τους θάψουμε… Σκάβαμε με τα χέρια
μας λάκκους για να τους βάλουμε μέσα…”
“Δεν είχαμε ούτε ξινάρια ούτε τίποτα, σκάβαμε με τα νύχια
μας, βάζαμε στη ποδιά και τους σκεπάζαμε… Την άλλη μέρα πηγαίναμε …ήταν
ξέσκεποι, τους τρώγανε τα σκυλιά. Κάθε μία είχε 5-6 να θἀψει…”.
Ο ιερέας Θεόφιλος Φεφές, που ήταν 14χρονο παιδί τότε λέει:
” Τι να πω; Για την φωτιά πούβαλαν στο
σχολείο για να κάψουν τα γυναικόπαιδα; Την τραγική εικόνα με
τους 1300 νεκρούς; Τους βρήκα ακόμα ζεστούς, άλλοι δεν είχαν ξεψυχήσει…
Εκεί ο πατέρας μου, οι συγγενείς μου, όλοι οι συμπατριώτες
μου, οι καθηγητές μου…
Ή να φτάσω ακὀμα στην άλλη φοβερή τραγωδία της ταφής των
μαρτύρων, …το κουβάλημα στο νεκροταφείο, το σκάψιμο με τα ίδια μας τα χέρια για
να βάλουμε μέσα τούς αγαπημένους μας νεκρούς, αγκαλιαστά τον έναν πάνω στον
άλλο
Είναι ένα βίωμα που δεν περιγράφεται.”
Πηγή: kar.org.gr/kalavrytanews.com /olonos.blogspot.com/
gargalianoi.com